• İzEdebiyat > Deneme > Sevgi ve Aşk |
1341
|
|
|
|
“oysa harflerde gizliydi, her şey
göremedik! Yanıldık belki de...” |
|
1342
|
|
|
|
Hatırlar mısın ‘yoruluyorum’ demiştim. İki kutupta aynı anda güneş aramak gibi. Yağmurun kokusunda seni kovalamak gibi, ‘yoruluyorum’. |
|
1343
|
|
|
|
Soğuk havalarda kalbinin gülücüklerine konuyorum bütün korkularımla. |
|
1344
|
|
|
|
iki kelimeyi kalpten söyleyebilmektir cesaret... |
|
1345
|
|
|
|
Bunları istemeyen kız var mı? parmaklar..... |
|
1346
|
|
|
|
Yer yüzünde görüp gönül bağladığım her şey.Kopuyorsunuz bütün bütün benden…Sırça köşkün,bedbaht beyi,hiçbir güzellik cezb etmiyor artık beni. |
|
1347
|
|
|
|
Yazinin bittigi andir duygular sarar etrafi
Bir seda ver de kurtar olsun mahpusun azadı |
|
1348
|
|
|
|
Sevgiyi okuya bilmek istedim, karşımdaki karlı dağdan, martıların uçuştuğu mavi ovadan, okumaya çalışırken daldım uzaklara, daldım ki ne dalış, neler gördüm, neler duydum ah bir anlata bilsem. Dinleyin beni anlatacağım bir gün sevmeyi ve sevilmeyi |
|
1349
|
|
|
|
Anılarımın kayıtsız şartsız sahibisin. İsimlendiremediğim bir renksin. Siyahın asaletini ve matemini harmanlayıp sakladım vedamda. Mavinin bana ait tüm tonlarını çizdim ömür haritana. Kırmızı ateşti, tutuşturdun tutuştum; utangaçlığı emanet ettiğim gecele |
|
1350
|
|
|
|
Savunma gücü yoktu. Engelleme hakkı yoktu. Durumu değiştirme şansı yoktu. |
|
1351
|
|
|
|
Kırık bir gülüş’sin sen
Şahikalardan beri
Uyanmadan
Çizen hayatı. |
|
1352
|
|
|
|
dünyadaki en gizemli ve en gerçek duygu aşktır. |
|
1353
|
|
|
|
Bizi bazen saran geçmişin hatıralarına dair bir denemedir. |
|
1354
|
|
|
|
Sonra ben hep bekledim
Bekledim
Biten cümleler hiç özletmedi, için de sen geçenler hariç… |
|
1355
|
|
|
|
Çok sevdiğini söylediği halde birbirine hakaret eden, saldıran, aşağılayan, üzen; maddi ve nefsani çıkarıyla çatıştığında anında sırtını dönen kişilerin yaşadığının adı tutku değildir. İman etmeyen kişi gerçek aşkı-hak dinlerden gelen tutku kavramını- duymuştur; bilinç altında onu arar, ancak bulamaz. Mümin ise bunu bilinçaltında bilir ve en önemlisi yaşar, Yüce Allah ona yaşatır. Çünkü bu özel duyguyu ve özel sistemi Allah mümin için yaratmaktadır.
|
|
1356
|
|
1357
|
|
|
|
“Benimle yağmurda ıslanır mısın?” diye sormuştu adam.
“Yağmurdan özür dilerim ama, asıl avuçların, bereket çeşmesi” demişti kadın.
|
|
1358
|
|
|
|
Günler günleri telaşla kovalıyor, aylar ayları takiple kapatıyor. Fakat yüreğim yırtıldığı, rüyalarım kırıldığı halde yine yoksun. Yoksun kalan hicran derdimle, sensizlik sessizliğinde karanlığın giysisini giyen gölgeni arıyorum. |
|
1359
|
|
|
|
İç dünyamın derinliklerini, sevgiliye çağrıyı, karanlıklardan kurtulup maneviyatın, Allah'ın ilminin nuru'na kavuşmayı isteyişim, özleyişim... Yazının derinlerinde gizli bir serap, derinlerin de ötelerinde gizli bir hakikat... Allah Dostu Manevi, rahmani, insani güzellikleri de yardıma çağıran, yalansız, çarpıtılmamış, tertemiz hakikatin Aşk'ını anlatan, içerisinde farklı muhteviyatlar barındıran bir yazı... |
|
1360
|
|
|
|
En son bir pazartesi sabahıydı seni görüşüm. Ve bittiği gündü o gün. Bilseydim o gün sana daha çok sarılırdım, kokunu benliğimle tanıştırırdım. Kokuna hasretim, sesine, tenine... En çok da neyi biliyor musun? İyi ya da kötü her anımızda binlerce sevgi sözcüklerini bir köşeye atıp söylediğimiz o "CANOM" kelimesine... Bana canom demeni çok özlemişim... |
|