• İzEdebiyat > Deneme > Sevgi ve Aşk |
1521
|
|
|
|
Çocuk ve edebiyat başlığı adı altında sizlerele buluşacağım. Bu yazımda ileride neler yapacağım, ne tür yazılar yazacağım hakkında sizleri bilgilendirmek istiyorum. |
|
1522
|
|
|
|
Bu yazı, kadınlara özeldir.Kendi aramızda bir paylaşım hülasa.. |
|
1523
|
|
|
|
Aşkta mutluluk yok, aşktaki mutluluğu, aşkı yaşayan kahramanlar yaratır. 18 yıl sonra bile olsa.....
|
|
1524
|
|
|
|
Ben seni sözün bittiği yerde, noktanın netliğinde sevdim. Sözsüz notaların huzurunda yasladım başımı aşkına. |
|
1525
|
|
|
|
kaburgamın eksik yanı sensiz doldurulamaz bilirsin... elma sensiz ısırılamaz... Aspasya nın cazibesi sen olmadan yitemez..
|
|
1526
|
|
|
|
her daim renkli olacaklar... gökkuşağı gibi... sizin gibi... |
|
1527
|
|
|
|
Ayrılıpta yeniden barışan sevgililerin kendilerini bulabilecekleri bi yazı.. |
|
1528
|
|
|
|
sadece... Mutlu olur musun merak ettim. |
|
1529
|
|
|
|
kendine –“Şu çiçek satan kıza bak” dedi –“Ne kadar da masum...”
Hiç birimiz masum değildik aslında. |
|
1530
|
|
|
|
Mühürlerinde yüreğimin zincirlerini kırdığım boynu bükük sevdiğim, gidişine ağlayamadığım, gelişine sevinemediğim, belki hep düşlediğim, belki hiç elde edemediğim. |
|
1531
|
|
|
|
Geri dönüp bakınca biz diye birşeyin olmamış olduğunu görmek ne acı.
Ama hayat devam ediyor. Yaşamak ise yaşıyorum bende. Güneş görmeyen, sulanmayanbir çiçek ne kadar
dayanabilirse o kadar dayanıyorum. Köklerim kurumadı hala...
Bir yerlerde derinlerde hep bir ümidim vardı. Belki saçma ama vardı işte.Neden bu kadar yıkıldığımı önceleri
anlayamamıştım. Ama sonra düşününce anladım ki insan çok güvenince böyle oluyormuş. Hiçbir şeyin artık eskisi gibi
olması mümkün değil. Sen geri dönsen bile mümkün değil.
|
|
1532
|
|
|
|
Bunca yılın ve yıkıntının arasında, en-kaz parçalarının arasında, el ele tutuşup, gezinebilir miyiz yeniden? |
|
1533
|
|
|
|
Güneş batarken ortaya çıkan o eşsiz ahengi ve muhteşemliği başınızı omzuna koyarak anlatabileceğiniz bir dostunuz olmasaydı, o muhteşem gün batımından ne haz duyardınız? Dostunuzla gökyüzüne bakarken gördüğünüz kuşa, umutlarınızı yükleseniz ve beraberce u |
|
1534
|
|
|
|
Şiddetli bir şimşek çarptı.Birkaç saniye sonra Yağmur başladı. Ağaçlar ağlıyordu, gökyüzü ağlıyordu,boynumdan yükselen ses küçük bir kızın çığlıklarıydı. Balkona inşaat sesleri damlıyordu. Birileri kulağımın dibinde hiç durmadan, acımasızca bir kağıdı parçalıyordu,göğsümden kedi sesleri yükseliyordu. Tüm bu ses karmaşasına yenik düşüp, kalemi bıraktım. |
|
1535
|
|
|
|
Hey yeşil gözlü, bir saniye bekler misin?
Lütfen dur... |
|
1536
|
|
|
|
Kayıp notlar ya da notalar.
Gölgelerde, yerçekimsiz alanlarda kalmış düşünceler... |
|
1537
|
|
|
|
Masal bitti. Kral terketti rüya ülkesini. Masumiyeti, şehveti, aşkı, nefreti koydu heybesine hazinelerinin eşliğinde. Bilinmezlik bilmecesinin içinde saklı, aslında atılacağını hep bildiğimiz o son adımı attı ilk adıma inat. Bulutsuz yağmurlara, çiçeksiz |
|
1538
|
|
|
|
Günlerden bir gün aşkımı bir ada iskelesinde kaybettimve belki aşkıma ihanet etmek için belki de onu unutmak içindir bilmiyorum.Kendimi yeni bir vücut ararken bulmuştum. Buldum mu diye sorarsanız?yazıyı okumanız gerekecek... |
|
1539
|
|
|
|
boş bir mektup meğerde neler anlatıyormuş.. |
|
1540
|
|
|
|
Sen bunları hiçbir zaman okuyamayacaksın biliyorum. Sana gönderdiğim ve hep göndereceğim mesajımda yazdığım o üç kelimeyi son bir defa okuyabilmeni diliyorum tanrıdan.
|
|