• İzEdebiyat > Deneme > Sevgi ve Aşk |
581
|
|
|
|
|
Hiç kuşku yok ki insanlığın ikinci Orta Çağını yaşadığı bu günlerde bile, dünyanın bütün köprü başlarında sevdiklerini sayılara vurmaktan kurtaran bir edebiyatçı vardır ve bundan sonra da sayı sevicilerin yanlış hesabı Bağdat’a varmadan edebiyattan |
|
582
|
|
|
|
|
Sessizim bugün, duygularımın parmaklarımın ucundan ayrıldığı bir haldeyim. Karanlık odamın penceresinden süzülen ışığın önündeyim, küçük bir kâğıt ve kalemimle. Her defasında bir şeyler yazıyorum ve yine her defasında siliyorum. Belki de son yazım olmasındandır diye avutuyorum kendimi. Yalnız kalacağım korkusu ile beklide yazıma bir türlü başlayamıyorum. Derin bir nefes alıp yine bir şeyler karalıyorum kâğıda, ama adından başka bir şey aklıma gelmiyor. |
|
583
|
|
|
|
|
Sevdigine yapilirmis sitem
Duygular durulsun diye
Geldigini bile bile uzaklardan
Yoksun ne diye |
|
584
|
|
|
|
|
Yüreğimin ne olduğunu bilmediğim huysuzluğunda, duygularımı dizginlemeye çalışırken, sana çalakalem bu satırları yazıyorum. |
|
585
|
|
|
|
|
Yaşamınızda temel taşı olan sevginin eşliğinde yaslar, yaşlar, izler, yaralar, çizikler de olacaktır. O zaman dolu dolu yaşadım diyebilirsiniz.
|
|
586
|
|
|
|
|
Ben...
Solmak üzere olan bir ağacın...
... tutunmaya çalışan bir yaprağıydım!.. |
|
587
|
|
|
|
|
Ama o bir yabancı.O hala yabancı.Ben varım,o var.Ama “Biz” yokuz.Biz olmalıyız.Ya sonunda, yada SONSUZLUKTA… !!!
|
|
588
|
|
|
|
|
bir genç kızın askere giden sevgilisine yazdığı dönüş umuduyla yazılmış ve aynı zamanda bunun zorluğunu dile getirmiş yazısı...
not: kesinlikle silahı ve savaşı öven bir yazı değildir... |
|
589
|
|
|
|
|
Sevgi, aşk;
Ben değil sen diyebilmektir.
Benlikten vazgeçebilmektir...
|
|
590
|
|
|
|
|
Özlem... Karanlıkta yanan mum ışığı... |
|
591
|
|
|
|
|
Dur gitme suya gönlünü akıtan dilber! |
|
592
|
|
|
|
|
Sana ve aşkına kasteden ellere kurban edileceksem, müsvedde kalbim hazırdır sevgili Yakılacaksa tam orta yerinden, ilmeklerimi sen ilmekle kefenimin. Ben seni aşkın Elif halinde sevmişken yeksenak bir ölümün ellerinde sana can vermek en büyük dileğimdir sevgili.Bilirsin senden önceki hiçbir uykum vapur sesinde uyanmadı ve hiçbir zaman diliminin denize kıyısı yoktu. Çizgilerim hep çengelli iğne ile tutturulmuş bir muskanın ötesine geçememişti.
|
|
593
|
|
|
|
|
Gözlerin cennetlere çıkarmadır sevgili. Sen cennete baksaydın sen cennete değil cennet sana ağardı, gökyüzüne baksaydın uçan kuşlar uçmayı unutur salkım salkım üzerine yağardı. Yıldızlar gözlerinde kaybolur, ışığını yitirir, Samanyolu divane olur bakışınla kendisini boğardı. |
|
594
|
|
|
|
|
Seviyorum seni...Uçsuz bucaksız bir nehir gibi sana akıyorum...Gülüşlerini gördükçe çağlıyor umutlarım...İçimdeki tüm acılar eriyor sanki....Uçurumun kenarında nefes alırken acıya inat sana tutunuyorum. Hayata sımsıkı sarılıyorum... |
|
595
|
|
|
|
|
Herşey ne kadar güzel sevgilim, ne mutluyuz bak…
Ama sen bakamazdın değil mi? Bu sadece benim masalımdı ve gözlerimin kapalı olduğunu unuttum. |
|
596
|
|
|
|
|
pişman olmadan yaşayabilmek ve yaşanmışlıklara kazanç penceresinden bakabilmeyi bilebilmektir,hayat..Ve girdiyse hayatınıza gerçek ve olağanüstü bir aşk,karşımızdakine bunu anlatabilme ihtimallariyle geçer günlerimiz.Ve bir gün,pişman olmamak için ileride,haykırırsın sevgini cesurca.Her türlü sonuca razısındır artık,ve sonuç ne olursa olsun,eklenmiştir hayatına bir kocaman 'İyiki' daha.. |
|
597
|
|
|
|
|
Enterasandır, yazmayı ve seni o kadar sevmeme rağmen, senle dertleşmeye o kadar ihtiyaç hissetmeme rağmen ilk defa yazıyorum. |
|
598
|
|
|
|
|
Aşk… Zalim bir kahraman. Ve kalp… İflah olmaz bir âşık… Aşkın tüm nankörlüğüne karşın kalp hep vefalıdır aradan yıllarda geçse zaman zaman titrer ve bitip giden aşkları yad eder… |
|
599
|
|
|
|
|
Gözlerindir beni ateşe atan/ Gözlerin ki beni yakan bir fettan... |
|
600
|
|
|
|
|
Güneş doğsun gönlüme, aşk yeşersin avuçlarımda. Aşk benimle olsun. Dilimden eksik olmasın. Dudaklarım dudaklarınla uyansın güne. Güne seninle uyansın ruhum. |
|
Anasayfa
