• İzEdebiyat > Deneme > Sevgi ve Aşk |
1161
|
|
|
|
''ilahi el avf'' terennüm eden bir allah dostunun tavafından bana düşen kırıntılar |
|
1162
|
|
|
|
İnsanların çoğunluğu için sevgi, bugün genellikle dillerde sözcük olarak kalmış, gerçek anlamda kalplerde yaşanmayan bir duygu. Sevgiden söz edildiğinde birçok insan genellikle sevgi için zamanı olmadığını, şimdi ekmek parası kazanmanın derdinde olduğunu söyler. Hayatında sevgi yoksa o zaman insan ne için çalışır?....
|
|
1163
|
|
1164
|
|
|
|
Duvarlar arasında mahkum olmaktan öte senin gönlünde hapis olmayı isterdim.Lakin sen beni sensizliğe mahkum ettin.Etrafımı çevreleyen kalın taş duvarları yıktın üzerime. |
|
1165
|
|
|
|
“ Şu dağlarda kar olsaydım / Bir asi rüzgar olsaydım / Arar bulur muydun beni / Sahipsiz mezar olsaydım “ |
|
1166
|
|
|
|
Hapsedilmiş ruhların en özgür anı yaşanıyor. Geçmişle gelecek arasında sıkışmış bütün benliklerin mutluluk nidaları duyduğum.
Efkârlandıkça, dağılan acıların ne menem bir şey olduğunu ilk kez görüyor gözlerimiz. Çalan şarkılar ağlatmıyor bu gece. Gürültü dedikleri; birer beyaz bulut...
|
|
1167
|
|
|
|
Dönmemek üzere gidiyorum.HOŞÇAKAL |
|
1168
|
|
|
|
Sana dostum diye hitap ediyorum farkındaysan... |
|
1169
|
|
|
|
yüzünden uzak memleketlerin kara yazgısını taşımakta bedenim. her memleket biraz daha kırgın sana varamadığımdan |
|
1170
|
|
|
|
işte sen.. sen bir masalsın aslında. hayat değil, gerçek değil yani; sadece masal. sonunu bildiğim.. |
|
1171
|
|
|
|
Karanlıklarıma gülümseyen güneşim,
Acılarımda sığındığım nefesim,
Gülümsediğimde gamzelerimsin...
|
|
1172
|
|
|
|
Hayat insanlara adil davranmıyor.
Ya da herşeyin bir sebebi var. Bazı şeyleri belki de yaşamak gerekiyor.
Biriktirdiklerim içimde bir yerlerde taşlaştı.
Acılarım artık canımı yakmıyor. Onlara öyle alışmışım ki ince bir sızı hep var.
Herzaman da olacak.
Artık kimseye güvenmiyorum,sevmiyorum da. Ben ki insanların sevilmeye layık olduklarını düşünürdüm.
Bana bu kadar acıyı yaşatanda bir insan değil mi? Hem de hiç kötülük yapmadığım bir insan.
Belki de bundan da bir ders çıkarmalıyım.
Allah'ın yarattıklarını severken dozunu iyi ayarlayamıyorum.
Bundan sonra cesaretim yok hiçbirşeye.
Aynı acıları yaşamaya , ağlamaya, mutluymuş gibi rol yapmaya ...... |
|
1173
|
|
|
|
Gidişin… Yaktı beni! Susuz kaldım, katıksız… En çok beni ben yapan, senden ayrı kaldım. Yokluğun dedim, gelir-geçer dedim. Ben her ne dediysem içimi yaktı bu gidişin. |
|
1174
|
|
|
|
seni tanıdığım o ilk günden şimdiye kadar hep ama hep ezra... |
|
1175
|
|
1176
|
|
|
|
Şimdi o jeton elimde ve ben gerçek dünyaya dönmekte zorlanıyorum. Sadece bir jeton. Ama o hayalimdeki harikalar diyarının kapı anahtarı.
|
|
1177
|
|
|
|
sen yaşamımın bir parçası olmaktan çıktığın gün daha da yakınıma sokulup kanayamayan bir yara oldun çıktın içimde... eskisinden daha çok acıyor şimdi sol yanım. sen benden gittiğin gün ben yarım kalmışım meğer. hiç bir işe yaramayan yarım bir beden bıraktın arkanda,sen kangren olmuş kolumsun artık... |
|
1178
|
|
|
|
Hadi yarım bıraktığın işi tamamla. Beni can çekişmekten kurtar. Sık son kurşunu da kalbime ÖLDÜR BENİ. |
|
1179
|
|
|
|
İnsanoğlu yüce Allah’ın halk ettiği en muteber varlıktır.Bu nedenle biz insanlar, Allah’ın yeryüzündeki halifeleri oluvermişiz.Fakat beşere verilen bu kıymet mutlak değildir. |
|
1180
|
|