• İzEdebiyat > Deneme > Sevgi ve Aşk |
1061
|
|
|
|
dudaklarında ki acı tebessümle düşünmektedir bu son deminde.. ;
‘’ pişman değilim... iyiki sevdim seni..... iyiki daldım denizine.... iyiki varsın aşk...’’
|
|
1062
|
|
|
|
Bir defa asik olmayagor ; rengi degisir hayatinin... |
|
1063
|
|
|
|
Acımasız bir savaş bu. Gün ağarıyor yavaş yavaş. Bizim kronik fark ediyor ki bir savaş var ortada. Ama düşünceleriyle değil, sözcükleriyle değil. Bu savaş kendisinin kendisine açtığı bir savaş. Bir yandan saldırırken kendine bir yandan savunuyor kendini. Bir yandan yaralıyor kendini fakat derakap sarıyor yaralarını. Ne galip gelebiliyor ne mağlup oluyor. Sonra yoruluyor, gözlerini kapıyor, bir an her şeyden arınıyor ve işte orada, tam karşısında görüyor gerçek düşmanını. |
|
1064
|
|
|
|
Benim ışığımı yansıtacak , güç bulacaktınız bu ışıktan. Hep öyle yapmadınız mı bugüne kadar? Bense, diğer zavallı benler gibi, kendi işığıma pervane olacak, bir öpücüğe köle olacaktım. Siz, beni tüketip bir başka bene geçerken, ben arkanızda bıraktığınız gecede yeniden ayağa kalkmaya çalışacaktım çelimsizce. |
|
1065
|
|
|
|
Gözyaşlarımın mendili olur mu yar öpüşlerin? Yanaklarımda gezinse ellerin, durulur mu dersin çağlayan yüreğim? Sorgulamalar boşuna... Yanıtı olmazmış düşlerde kalmış dibi tutmuş bekleyişlerin...
|
|
1066
|
|
|
|
Önce söz gelir, engel tanımaz bir akarsu hüneriyle sızar içimize, ardından sözün hakimi gelir, karşı konulamaz bir güçle sahip olur benliğimize. Sözün gücü en güçlü silahları bile gölgede bırakır. Çünkü silah insanları yok ederek etkisiz bırakırken, söz bunu insan hala yaşıyorken başarır. Ondaki gücü keşfeden herkes bilir, söz; nsanın iç dünyasına inen kapının tek anahtarıdır. Bütün mesele o dünyada ne yapmak istediğin, neyi hedeflediğindir...
|
|
1067
|
|
|
|
ben sana 'ne kadar hızlı geçmekte zaman seninleyken' dememeliyim.. durmalı akrep yelkovanın boyuna takılıp. kovalamasınlar birbirlerini....
|
|
1068
|
|
|
|
Ayrılırken geride kırık bir kalp ve cevapsız sorular bırakıp gittin. Gitme demeyeceğim. Kal da demeyeceğim. Ama neden diye soruyorum. |
|
1069
|
|
|
|
Lanet olsun yar gitmek zorundamıydın, bu kaçıncı hançer kalbime sapladığın... |
|
1070
|
|
|
|
Bir diktatör anıtı yerle bir oluyordu gidişinin ardından,
Sadece ben değil, koca şehir yas tutuyordu...
|
|
1071
|
|
|
|
seni sevenler yüz güzelliğinden, boyunun posunun ihtişamından bahseder. ey sevgili seni görünce intihara teşebbüs eden kişilerin durumuna düşerim. her yerden sesler gelir, gölgeler düşer etrafıma. hiçbir şey hatırlayamam. ölüm döşeğindeki hastanın kendi derdine dönmesi gibi olurum. ey sevgili hastayım sana. ya öldür beni ya da hayata döndür. çaresizliğim kendimedir. beni anca sen iyi edersin. kendime sözüm geçmez. tüm aşk balkonlarından sana düşmüşüm. acılarım sana olan sevgim kadar büyüktür. bu yüzden ey gülüm bana böcek deme. |
|
1072
|
|
|
|
Gün gelir, gün geçer... // Yangını Bana Düşer... |
|
1073
|
|
|
|
Bir kor var ki yanan ne söndürmek mümkün ne de alevlendirmek yeniden... |
|
1074
|
|
|
|
Bu aralar hava soğuk buralarda. İçinde can taşırken sırma saçlarından sevip, badem gözlerinden öpemediğimiz AŞK! Beyazlığına aldandığı karın altında… Avuçlarım semada, dilim duada, senin gibi vefasızlık edemiyorum... Uyup da şeytana!!!
|
|
1075
|
|
|
|
yetmezmiş gibi günüme adının ilk harfi ile başlıyorum |
|
1076
|
|
|
|
Buluşuruz hepimiz aynı sofrada,
yaralanmış yüreklerimizin türküsünü söyler,
suskunluklarımızı paylaşırız... |
|
1077
|
|
|
|
"İkimiz de birbirimize doğru yürürken birbirimizden habersiz,buluştuk ortalama bir yerde,sarıldık kendimizden habersiz." |
|
1078
|
|
|
|
Sevdiğimin gözlerine yazılan hayaller |
|
1079
|
|
|
|
seni sevmek ve sen acı oldu artık benim için,ağladığım o günlerde dinldiğim en acı aşkısı bazen, bazen sen giderken arkandan bakan gözlerimdeki yaş oldu, bazende gecenin kör vakitlerinde yüreğimin çaresiz sözcükleri oldu kağıtlardan akıp giden.
|
|
1080
|
|
|
|
Adını buradan yazmam.Ona saygı ile bağlıyım.İşime de öyle. |
|