|
|
• ÝzEdebiyat > Öykü > Aþk ve Romantizm |
1
|
|
|
|
|
Þeftali bahçesindeki sohbetleri bazýlarýnýn gözünden kaçmamýþtý.
Coþkun, o gün incir bahçesine incir toplamaya gelmemiþti ve Songül eve dönerken dayanamamýþ, çiftlik evine gelmiþti,
|
|
2
|
|
|
|
|
TÜRKLER MÜSLÜMAN DEÐÝLDÝ BAÞTA.
DOÐRU OLAN BURASI.
BU NOKTADAN ÝLERLEMELÝ TÜRK HALKI!
|
|
3
|
|
|
|
|
“Aðaçta oturan kuþ, dalýn kýrýlmasýndan asla korkmaz; çünkü güvendiði aðaç deðil, kendi kanatlarýnadýr, her durumda, zor durumda, çýkmaza düþtüðünde bunu hatýrla ve hayat akar durur, ve sürekli yeni þeyler olur, þaþýrtýr, kýzdýrýr, bozar; ama yeni duruma ayak uydurursan sorun olmaz, yani ak, su gibi ol. Ve kuþu hatýrla. O zaman içinde olman gereken en doðru noktada olursun, daðýlmazsýn, yolundan sapmazsýn, kafaný çabuk toparlasýn. Yýlmaz, pes etmezsin. ve seni kimse bozamaz, raydan çýkaramaz. Merak ettiðim þu: “Sen bu kýza aþýk deðil miydin?”
“Ne aþký abi, açým, kýz beni sevse param olur, hayatým kurtulur. Adi biri olduðumu düþüneceksin; ama deðilim, kýz bana diyor ki babam sýra dýþý biridir, dese ki katil ruhlu bir babam var, hemen kaç, kaçardým. Annem de bu sabah bozuk buzdolabýný tamir etmeye çalýþýyordu, ona üzüldüm çok, tamirci çaðýr dedim, çok para alýr dedi, sen de malýn tekisin, nice çocuklar var senin yaþýnda cin gibi, tamir bilirler, küfür etti bana, elince tornavida vardý, güya açacak makineyi, hiç anlamaz ki, gülesim geldi, ve aðlayasým, malýn tekiyim, annem haklý. Sonra komþulardan birinin oðlunun bu iþlerden anladýðý aklýma geldi, evine gittim, iþteymiþ, iþten sonra müsait olursa gelirmiþ ve gelmedi, parkta dostlarýyla içerken gördüm onu. Sonra eve geldim, buzdolabý yapýlmýþ.
çok basit bir sorun varmýþ, biri bir þey takmýþ,
|
|
4
|
|
|
|
|
Mevlüt, bunlarý söylerken bir elinde çekiç, bir elinde murç vardý, banyo zemininde betonda delik açýyordu, iþe ara vermiþ, ona anlýyordu, genç kýz banyo kapýsý önündeydi, genç adamýn solu ona dönüktü.
“Kimse bana inanamýyor; anlamýyorum, senin gibi çapsýz biri nasýl yapar, sen kimsin ki, torpil yoksa iþe de giremezsin diye düþünüyorlar, biliyorum, bakýþlardan anlýyorum. Biri de çýksa yalandan sana inanýyorum, baþaracaksýn dese. Yalandan dese bile sevineceðim. Gerçekten sevineceðim.”
|
|
5
|
|
|
|
|
Ýnsan ilk aþkýný unutur mu? |
|
6
|
|
|
|
|
Pc masaüstünde bazý metinlere týkladým öfkeyle. Açýlanlardan birisi bu öyküydü, çok eski, unutmuþum, okuyunca bunu ben mi yazdým diye düþündüm, güldüm, çok sevdim bunu. |
|
7
|
|
|
|
|
Çok eskiden, parlak duygularýmýn olduðu zamanlardý, ilk heyecanlar… hayatý, baþýma gelecekleri merak ederdim, çay içerken. Baþýmý yatýða koyduðumda. Sevgililer, evli çiftlere imrenirdim, en büyük hayalim, pazara giderken mesela.. kadýn kocasýný koluna girer ya. Bir yere gidiyorlar diyelim, evden çýktýlar. Gezmeye gidiyorlar, usul usul sohbet ediyorlar.(bir ayaðý topal diye kimse evlenmek istemedi onunla)
Derler hakkýmda, orasý öyle deðil aslýnda.. istersem evlenmiþ olurdum ama içime sinmedi…topal diye almadýlar beni derim gýrgýrýna, eþini koluna giren kadýn hayalim..
bu hayal gerçek olamadý, tarlaya çalýþmaya giderken kaza oldu, traktör devrildi, tarým iþçisi kýz arkadaþlarým biri öldü, niþanlýydý, yaz gelse de düðün olsa gitsem buralardan, gideceðim der, anlatýr sevinçten havalara uçardý, evde, evin önünde boklu çamaþýrlarý yýkadý, su yok, kardeþler ufak. Doðal gazlý eve gideceðim derdi, elektrik var, su var, yaþadýðý evde elektrik yoktu, fatura yýlardýr ödenmediðinden suyu kuyudan çekerler…kazada bacaðým kopacaktý, þükür olmadý, topallýðým oradan kaldý, topalým diye almadýlar beni. Güldü…ama bak tatlým, benden nice çirkinleri, kötü kalpli, kötü karakterli kýzlar iyi kocalara vardý; bir hayatlarý oldu. Bak sen aptal deðilsin, çirkin deðilsin, ay gibi parlaksýn. Güneþ gibi parlýyorsun, muhteþem bir enerjin var; insanlarý kendine çeken…Seni alan yaþadý kýzým. Ama kýçýný tanýyýnca beni unutacaðýndan korkarým; sana tarifsiz duyguyla yaþatan birini bulunca çekip gidersin, ben de bir köþede sigaramýn dumanýný çeke çeke geberir giderim, gitmeden umarým kör topal birini bulurum. Güldü. Ya erkekten yana þansýn olmamasý çok acýdýr bir kadýn için. Kötü huylu biri olsa bile ama sevsem berduþa razýydým, sinirli adam hiç sevmem; razýydým. Beni dövmesin yeter, aksi adama razýydým. Yalnýzlýk büyük acý. Bu yüzden seni sahiplendim, sevdim, insan ses arýyor. Yoldaþ. Evlat, besle, büyüt, yetiþtir, kötü eþ ya da sevgili gibi seni terk etmez diye düþündüm, o ara anne olmak düþünceleri beynimde dönüp duruyordu. Bir bebek, çocuk sevmek bambaþka bir þey, sevgiliden ya da kocadan daha güzel þeyler hissettirir insana. Eþ ,koca daðýtýr yemek dolu masayý, güzel þeyleri darmadaðýn eder kaçar gider, ama çocuða öðretirsin, tokat atsan da az sonra anne der sarýlýr sana. Mankenin biri çocuðuna þöyle demiþ: kalbim senle o kadar dolu ki, bu yüzden baþkasýný sevemiyorum, (sevgili edinmeyi kast ediyor.
|
|
8
|
|
|
|
|
Dýþarda yaðmur yaðýyordu. |
|
9
|
|
10
|
|
|
|
|
kendini ezdirmeyen, siktirmeyen kýzlar |
|
11
|
|
|
|
|
uçmak....................... |
|
12
|
|
|
|
|
Ýsa Kantarcý, Yaþar Doðan, þiir_öykü, 2005 yýlýnda basýlan “Karma” adlý kitaptan bir öyküdür, KÝTAP SAHAFLARDA SATIÞTATIR NETTE. |
|
13
|
|
|
|
|
moruk ufak kýza aþýk olursa? |
|
14
|
|
|
|
|
FÝLM GÝBÝ YAZDIM, ROMANA ÇEVÝRECEÐÝM BUNU, ZATEN SENARÝSTLÝK YAPTIM. BU ÖYKÜNÜN ÝYÝ, GÜZEL OLMASI ÝÇÝN ÇOK ÇALIÞTIM, ÝÇÝME SÝNEN BÝR ÖYKÜ OLDU, UZUNDUR. OKURU BEZDÝREN, SIKAN BÝR METÝN OLMASIN DA…MÜHÝM OLAN BU…ÝÇÝME SÝNEN, SEVDÝÐÝM BU UZUN ÖYKÜYÜ ROMAN YAPMAYA KARAR VERDÝM, ELDEKÝ ROMANLAR BÝTSÝN, BU METÝN ROMAN OLACAK, NASIL YAZDIMSA BU METNÝ, DÝLERÝM OKUR DA SEVER, BÖYLE METÝNLERÝ SEVERÝM, BU UZUN ÖYKÜYÜ BAÞKA BÝR YAZAR YAZSAYDI ÝNANIN ÇOK SEVERDÝM. SÜPER BÝR METÝN YAZMA DERDÝM YOK, AMA ÝÞE YARASIN, VAKÝT KAYBI OLMASIN.
|
|
15
|
|
|
|
|
Bizi bizden baþka kimse sevmez Mehtap. Bunu böyle bil bence. Yoksa çok üzerler seni. Onlarý sevdiðim diye çok piþman olursun.”
“Ama haklýsýn. Bizi bizden baþka kimse sevmez. Beni en çok seven tek insansýn tek, caným gardaþým!”
Birbirlerine sarýldýlar.
“Kardeþim piçin teki olacak gibi. Ýyi bir þey bulursa al abla bir parça da sen ye diye asla uzatmaz. Et bulunca diðer kediler eti ele geçirmesin diye pençe atan hýrlayan kediler gibi ayný. Geçende bana bir mandalina bile vermedi namussuz! Elinde altý tane vardý.”
|
|
16
|
|
17
|
|
|
|
|
büyüklerin, çevrenin baskýsý yoktu oralarda. Kafalarýna eseni yapýyorlardý. Onlardan sýradan þeylerin hesabýný soran yoktu, yok efendim, onunla ne konuþtun, ona neden selam verdin, neden geç kaldýn, onu yapma, þöyle hareket et, kadýnlar konuþurken lap diye lafa girme, sessiz otur. Hayal kurma, düþündüklerin gerçek olmaz, hayaller baþkadýr, gerçekler baþka, devlet dairesinde çalýþan iyi bir çocukla seni evlendiririm, mutlu olursun umarým. Öðretmen olsa ne iyi olur, ilkokul öðretmeni mesela. Lise de olabilir. Neden geç kaldýn, saate baktým ben, kesin biriyle muhabbet ettin, kim o, benden hiçbir þey saklama… Birçok saçma þey.
“Orospuluk yapmadým ki, neyi sorguluyorsun Nezaket teyze” diye düþünürdü ona sakince, istediði cevaplarý verirken, gerçekte þunu söylemek isterdi ona: “Býktým senden! Beni deðil; korkularýný seviyorsun, yakamdan bir düþsen, bir çekip giderim, çok ararsýn beni!”
Nezaket Zarife’yi kaplan gibi sahiplenmiþ, boþ býrakýr mý, böyle bir kýz kötülüðü çekmez mi, çeker bütün gücüyle, çünkü güzel. Ve Zarife’yi canýndan bir parça gibi sever, gevþek býrakýrsa kýz bir hata, rezillik yapar diye endiþeleniyordu.
“Niye evleneyim ki?” diye düþünürdü Zarife, tanýmadýðým biriyle neden evleneyim, sevmediðim birini ne yapayým? Çok saçma.” Bir fabrikada iþe gireceðim, Nezaket abla; çok iyi saçmalýyorsun, fikrimi sorsan sohbet ederdik ama, fikrimi desem kýzarsýn!”
Ýçinden bunlar geçerken, ona bu düþüncelerle bakarken Zarife, tatlý tatlý, kedi gibi gülümser, saf saf bakardý, Nezaket de sevinirdi, mutlu olurdu.
Onaylandýðýný sanarak.
|
|
18
|
|
|
|
|
“Ýyi Kýzlar Aþýk Olur” romanýmdan bir öyküdür
|
|
19
|
|
|
|
|
Yazdýðým tiyatro oyunu bu, öykü olarak okuyacaksýnýz. |
|
20
|
|
|
|
|
parti.......................... |
|
|
|
Anasayfa
