• İzEdebiyat > Deneme > İlişkiler |
701
|
|
|
|
Onunla bittikten sonra Istanbul'la da bitmistim. Geri donmem artik buralara diyordum. Seviyordum Istanbul'u aslinda ama bu sehirde o varken nasil burada kalabilirdim ki? |
|
702
|
|
703
|
|
|
|
savaş karşıtlığı: tamam, ama önce içimizde olmalı... |
|
704
|
|
|
|
Bugünün dünden daha güzel olacağını düşünmemize neden olan şu ümit etme duygusu... Seni atıp kurtulmak gerek.
Bugünün dünden daha iyi olacağını düşünüp de yanılsamalarımıza yenisini koymadık mı hergün.Oysa dün bugündü.Bugün de yarın. |
|
705
|
|
|
|
Sevmek ile tapmak arasındaki fark. |
|
706
|
|
|
|
"Çok bilmiş görünmek, bilgisizliğin Oedipus kompleksi aslında. Çok yaşa demekten utanmak. Sıkıntıları yaşarken, sevdiğine sen de gör diyememek…"
|
|
707
|
|
|
|
Bizim ruhumuz başka, bizler Sezen kuşağıyız. |
|
708
|
|
|
|
Aşktan aldığımız yaralar süsler göğsümüzdeki nişanı, imrenerek bakar, imrenerek yaşarız hayatımızı... |
|
709
|
|
|
|
Pürüzsüz bir tende yara açmak, kanatarak. Kolay değildir.
Elinizde bir neşterle sizi çok seven birini kanatmak ne kadar kolay olabilir ki.
|
|
710
|
|
|
|
Pembe yalanlar,beyaz yalanlar varmış!!! Yalanın pembesi,sarısı,beyazı mı olurmuş....Yalan yalandır işte... |
|
711
|
|
712
|
|
|
|
kabullenmek bir aşk da yaşanabilecek en acı şey olmalı. öylesine kabullenmiş durumdayım ki ben bu ‘yedek’liği… |
|
713
|
|
|
|
Keşke ilişkiler daha anlaşılır olsaydı... |
|
714
|
|
|
|
Gün gözünü kapayalı epey bir zaman geçmiş, şehir belki ağlıyordu. Sokak lambalarının ışığında yarı aydınlık bir silüetti sadece... |
|
715
|
|
|
|
Sessizliğe gömülmüş kalıplara sessiz kalarak, bir de ben sessiz kılarken onları... |
|
716
|
|
|
|
Ya umduğunu bulamamış ya da bulduğunu kaybetmiş bir yürek vardır öncesinde. |
|
717
|
|
|
|
Zamanında karalamaya çalıştığım diyaloglardan bir kıssa.. |
|
718
|
|
|
|
hayatın anlamı aşkla güzeldir
|
|
719
|
|
|
|
her zaman yaptığın gibi ummadığım bir anda ummadığım bi yerden seslen bana nasıl olsa ben alıştım buna.. |
|
720
|
|
|
|
Boş yere gam yeme yaşamını şen götür
Zulüm yolunda, adaletle geçsin ömür
Sonu yokluk olduktan sonra şu dünyanın
Hiç olmamış gibi davran, olasın özgür |
|