Kader dediðimiz þey; deðiþtirilebilen ve deðiþtirilemeyen olarak iki ayrý yola ayrýlýr… Bu yüzden bazý þeyler vardýr kudretim yetmez, yetemez… Baþý þeyler vardýr ki, bana seçme þansý olarak býrakýlmýþtýr… Haliyle; daha çok deðiþtirilebilir tarafýyla ilgili biri olarak, rahatlýkla diyebilirim ki; bir þeyi çok zorlarsan hakikaten o þeyi elde edersin… Bu mevkii de olabilir, para da, güç de, kadýn da…

Amma velakin anlýyorum ki; bir deðer için inat edip ona sahip olmak, benim izlemem gereken bir yol deðil… Niye? Çünkü biliyorum… Bir þeyi istedikten sonra, zorla da olsa, illa ki elde ediyorum ve elde ettikten sonra da istediðimin bu olmadýðýný anlayýp sýkýlýyorum… Sýkýldýktan sonra da ben suçlu oluyorum… Neyse.

Dolayýsýyla benim için doðru olanýn; ben hiç istemeden, benim sevdiðim küçük þeylerin istenerek yapýlmasýnýn olduðunu fark ediyorum… Daha þimdi mi fark ediyorum? Evet.

Niye? Vakti zamanýnda küçük þeyler gibi gördüðüm durumlar; aslýnda benim için çokça önemli þeylermiþ ve ben bunun deðerini hiç anlamamýþým… Öyle ya… O… Yapmak için yapmýyor… Doðru geldiði için bu þekilde ilerliyor… Ben ona hiç sormadan yazma ihtiyacý duymasý da bu yüzden… Olmasý gereken bu diye düþünüyor ve bu da beni çok mutlu ediyor. Sýfýr manipüle ediyorum, sýfýr baský ve sýfýr beklenti… Ýstemiyorum ve oluyor.

Ne bileyim… Komik gelebilir belki ama iþten çýktým sonrasýnda hemen gelen bir evdeyim mesajý bana göre çok anlamlý… Ya da ”Evet Alp sen haklýsýn… Bu iþler defalarca demir kubbelerine karþý füze atarak olmayacak, bu yüzden önce farklý bölgelerde bombalar patlatýp, daha sonrasýnda ani bir kara harekatý baþlatýp, üç güne de meclislerini ele geçirip, televizyonlardan da…” Dur dur bu o deðildi… (Tabi ki biraz cývýmam lazým, Ademoðlu malum, kendi hayatýnda çözüm üretmez, anca haset eder… Sen daha iyisine sahip olunca da iyice kudurur… Onlarý da öyle kabul ettik malum. Beraberinde 777 de yazayým mý cemaati Müslimin? Neyse. )

Özetle; bazý þeylerin farkýnda deðilmiþ gibi olabilirim, belki olabilir ama umursamaz gibi davranýyor da olabilirim… Fark etmez… Ben; düþüncelerimin bilinmesine ihtiyaç duymuyorum, istemiyorum da… Sadece… Beni düþünüyor olmanýn, kendin olmanýn ve bu baðýn benim için çok deðerli olduðunu bilmeni istiyorum ve bu bana yetiyor. Hepsi bu.