|
Donmak...
(Oğuz Tepe) 1 Şubat 2010 |
İlişkiler |
| |
 Yitik şehrin meydanına,buzdan heykeller yapıldı.Güneş ışıklarının eritemediği heykeller...
|
|
|
Bir Sen Kaldın.
(Oğuz Tepe) 12 Şubat 2010 |
İlişkiler |
| |
| Perde kapandı. Gösteri sona erdi. Geriye boş oda ve odada yankılanan nefesim kaldı. Bir de nefesim kadar yakın olan sen kaldın. |
|
|
Adam...
(Oğuz Tepe) 17 Şubat 2010 |
İlişkiler |
| |
| Etrafın ıssızdır.Çorak ve sıkıcı.Limanına gemiler uğramaz.O gemiler ki şölen zamanlarında süslü püslüdürler.Dikili ağacın yoktur.Olmasını çok istemişsindir ama yoktur.Yamacından kaymakta olan toprak,dost sandıklarındır. |
|
|
Duvarlar...
(Oğuz Tepe) 8 Mart 2010 |
İlişkiler |
| |
|
Duvarla ayrılan bahçeye sahipsinizdir. Duvarın ötesindeki bahçeyi göremezsiniz. Duvara çıkmak isteseniz de çıkamazsınız. Duvarın üstündeki dikenli telleri, sadece seyredersiniz. |
|
|
Kaç Şiddetinde?
(Oğuz Tepe) 23 Mart 2010 |
İlişkiler |
| |
|
Eğlence sirkinin çadırıyım. Ağlanacak halleriyle övünen palyaçolara gülüyorum. |
|
|
Seviye
(Oğuz Tepe) 30 Mart 2010 |
İlişkiler |
| |
| Küçük dağlar yapım aşamasındayken, eteklerinde zilleri çalanlar vardı. Dağlar yerinde kaldı. Dağılanları da toplamak bize düştü |
|
|
Sessiz Kahramandılar.
(Oğuz Tepe) 31 Mart 2010 |
İlişkiler |
| |
| Sessiz dünyaları vardı. Patlamaya hazır volkan gibiydiler. Patladıklarındaysa lavları sadece kendi içlerini yakarken, kurtların dansını ettiler. |
|
|
Sildim Seni.
(Oğuz Tepe) 1 Nisan 2010 |
İlişkiler |
| |
| Sevgi avuçlarının arasında sıkıştırdığın kartopudur. Avuçlarını terk ettiğinde ya aynı kalır ya da dağılarak çoğalır. |
|
|
Çok Horluyorsun.
(Oğuz Tepe) 2 Nisan 2010 |
İlişkiler |
| |
|
Venüs olarak kalkmak için güzellik uykusuna yatarsın. Herkesin susmasını istersin. Çoğu zamanda uyumasını temenni edersin. |
|
|
Sırayı Bozmayalım
(Oğuz Tepe) 9 Nisan 2010 |
İlişkiler |
| |
| Karanlığın içinde el fenerinin cılız ışığında yerini gösterdiler. Gösterilen yere oturdu. Perde yavaşça açılırken, oturduğu koltuğa iyice yaslandı. Ve film başladı. |
|
|
Çizdim
(Oğuz Tepe) 11 Nisan 2010 |
İlişkiler |
| |
| Ağaçların gövdeleri, kuşların kanatları, fillerin hortumları ve kedilerin kuyrukları ortadaydı. Yalnız sen yoktun. |
|
|
Genelleme
(Oğuz Tepe) 30 Nisan 2010 |
İlişkiler |
| |
| İnsanım. İnsandan doğduğumu da unutmadım. Genelleme oldu. Nedense.. |
|
|
İlhan Ustaya
(Oğuz Tepe) 5 Mayıs 2010 |
İlişkiler |
| |
| Elli iki tane iskambil kâğıdıyla oynandı. Çalınan kâğıt olmadı. |
|
|
Kim Yaptı?
(Oğuz Tepe) 10 Mayıs 2010 |
İlişkiler |
| |
|
Elden ele dolaşıyordu. Ta ki saklanması gerektiği hissedildiğinde saklandı. |
|
|
Sıkarız.
(Oğuz Tepe) 24 Mayıs 2010 |
İlişkiler |
| |
|
Nereye gideceğini biliyordu. Akla ihtiyacı yoktu. Anlaşılmadı. Oysa anlaşılması kolaydı. |
|
|
Desenler.
(Oğuz Tepe) 25 Mayıs 2010 |
İlişkiler |
| |
|
Çizilen desenlerde göz emeği vardır. Çizilemeyen desen yoktur. Çizemeyenler vardır. |
|
|
Oyuncu
(Oğuz Tepe) 16 Haziran 2010 |
İlişkiler |
| |
| Biletler kesildi. Kurdeleler kesilmedi. |
|
|
Babalar Günü
(Oğuz Tepe) 19 Haziran 2010 |
İlişkiler |
| |
| Hayat, babalara gelmeden yaşanmaz. İlla ki babalara geleceksin. Göreceksin. |
|
|
Çelişki
(Oğuz Tepe) 8 Temmuz 2010 |
İlişkiler |
| |
| Meydanın ortasında duruyordu. Sessizdi. |
|
|
Biz...
(Oğuz Tepe) 10 Temmuz 2010 |
İlişkiler |
| |
| Aynı yolu adımlayan olamadık. Kaldırımlardı kaldıramadıklarımız, düştük. |
|
|
Piyasa
(Oğuz Tepe) 12 Temmuz 2010 |
İlişkiler |
| |
| Üstü açık mıdır? Altı kapalı mıdır? |
|
|
Üstü Kalsın
(Oğuz Tepe) 15 Temmuz 2010 |
İlişkiler |
| |
| Ayna duvarda asılıydı. Ben gördüm. Sen gördün. O görmedi. |
|
|
Dikmek
(Oğuz Tepe) 7 Nisan 2011 |
İlişkiler |
| |
| Dar alandaydık. Neden dar alıyor diye sormadık. Sadece dar alana baktık. Genişçe bir yerden… |
|
|
Yazdım.
(Oğuz Tepe) 11 Nisan 2011 |
İlişkiler |
| |
| Kışa döndüm. Dallarımda ki yapraklardan ayrılmış olmanın hüznündeyim. Hep bir daha sonraların ise kapı önlerindeyim. |
|
|
Sunarsınız.
(Oğuz Tepe) 24 Ekim 2011 |
İlişkiler |
| |
| Demirlemiş olan gemilerdi. Deniz üstü fısıltılardı. Kimseler duymadı. |
|
|
Oyunbozanız.
(Oğuz Tepe) 26 Kasım 2011 |
İlişkiler |
| |
| Karanlık vurur duvarlara ve azalırız. Sessizce terk edip giden gölgelere, yalnızlığımıza kucak açtığımızda yeniden kavuşuruz. |
|
|
|
