Gösteri dünyasında, göstermeye aşırı meraklı olanlar vardır. Gösterilerine başlamış olduklarında, kendilerinden oldukça emindirler. Ağızlarıyla kuş tutsalar yeridir. O haldedirler. Gösterirler.

Görmeye aşırı meraklı olanlarda vardır. Gösterilenin, esas amacına uygun hareket edip etmediğini umursamazlar. Gösterilmiştir. Görülecektir. Ağzı açık ayran budalası, olup olmadıklarının, onlar için anlamı yoktur.

Gösterdikçe ki gününü de olabilir, hüneri de olabilir. Fark etmez. Açılım gerçekleşir. Açıldıkça, denize açılmamış olmanın farkına varılır. Atılan kulaçların yerini, dudak aralarına sığmayan sözler ve kültürfizik hareketleri alır. Bu sayede çok kültürlü olmuş olmanın da gösterisi arada kaynatılarak yapılır.

Açılanı ve saçılanı görmemekse, dünyaya küs olarak yaşıyor olmanın belirtisi sayılır. Maymun iştahlığı eşliğinde, gözlerde açıldıkça açılır. Gözler gördükçe, bilgi denilen dağarcığında genişleyeceği sanılır. Görmede engel olmayınca, bir süre sonra gözlem evlerinin bile pabucu dama atılacak, hale gelir.

Göstere, göstere elden alınacak bir durum değildir. Gösterenin, üç kuruşluk dünyada kıt aklı yoktur. Aklını da peynir ve ekmekle yemiş değildir. Akıl gösterenin en değer verdiği saklısıdır. Neden ve ne için gösterdiğini bilir. Ve nereye kadar göstereceğini de bilir.

Göz göre, göre olmayacak duaya âmin diyen akla sahip görenlerin, görmüş olduklarına şükreder halleri de anlamlıdır. Görmemişin oğlu her yerde aranıp duruyorsa da boş yere aranıp durulmaktadır. Mendilini sallasan ucu değecek kadar çokluktadırlar. Çok mutludurlar. Mutlulukları yüzlerindeki rahatlıktan bellidir.

-     Piyasaya gel!
-     Nereye?
-     Piyasaya!
-     Nerede?
-     O sende hiçbir şey bilmiyorsun!

Piyasadır.

Akşam vaktidir.

Gösterilir ve görülür.

Ama

Alınıp verilmez.

Ağızdan çıkan küfürüm. Ama çıktığında yerini bulmayanlardan değil…