Bedenine değil de ruhuna dokunacak sözler yemiş isen, üstüne üstlük şiştiğini zannedersen, uyanırsın. Kendinle hesaplaşacağın için, açılmış olan gözlerinin karanlığa teslim oluşuna, aldırış etmezsin. Kafanı yastığa gömmeye çalışma eyleminin ise başarısızlıkla sonlandığına tanıklık edersin. İçmeye niyetlenmiş olduğun, bir bardak suyun ise içindeki yangını söndürmeyeceğini anlarsın.

Yatağın kenarında duran sehpanın üzerindeki, kurmuş olduğun saate bakarsın. Kurmuş olduğun saatin dışında kafanın da kurulu olduğunu bilirsin. Hangi kuruldan olduklarını ise bilememenin eksikliğini yaşar durursun.

Kırılan bir yerin olmadığı halde kalbin kırılmış ise uyanırsın. Banyoda durmakta olan ecza dolabını açmaya kalkışsan bile, reçetende yazılı olmayan aşk ilacının benzerini bulamazsın. Ecza dolabını kapatırsın. Yüzün aynada belirdiği zaman ise hüzün maskeni, yüzüne takmış olduğunu görürsün.

Zamansız gelen misafirlere olan kızgınlığın ile yaşadığına inandığın aşklarını bir tutarsın.

Yatmadan önce bir tek atmış olmana rağmen yalnızlığın, sana seslendiğinde atmış olduğun tekin, yalan olduğunu anlar ve uyanırsın. İçini kaplamış olan sıkıntıdan kurtulmanın ve tekliğini sonlandırmak adına çareler üretmeye başlarsın. Üretme çiftliklerinde çalışan birisi olmadığını, sana söyleyecek olan başka bir ses duymazsın.

Neresinden olacağına karar veremediğin, yalnızlığın ile baş başa kalırsın.

Sallanmakta olduğunu fark ettiğin yatağının yerine, hayatının sallanmakta olduğunu anladığın anda ise uyanırsın. Hayatının sallanmasına yardımcı olan her kim varsa, onları aklından geçirir durursun. Sallama işini yaparak, başlarının göğe ermiş olduklarını sananların, kalçalarının yere yakın olduğunu bilirsin.

Gece yarasıdır.

İçinde büyüteceğin umudun ise aydınlığındır.

Basılmaya hazırlanmış olan kapı ziliyim. Ama kararsızlığının da efendisiyim.