• İzEdebiyat > Deneme > Düşler |
381
|
|
|
|
Annemin portakal reçelini,anneannemden yadigar işlemeli örtüyü,babamın gülümseyişini..hep çok sevdim.Var olduğum sürede de seveceğim galiba..:) |
|
382
|
|
383
|
|
|
|
Hayat Bazen... ummadığın anda çıkar karşına acılar. mutluluğu ararsın acıların ardı sıra ve çeker gidersin, karanlık, kuytu ve sessiz arka sokaklara.... |
|
384
|
|
|
|
Dertleşmek istedim sizlerle, razılığım ve isyanım var sessiz sedasız.
|
|
385
|
|
|
|
Kalp atışları paslanan yaratılmışa aşkımı hibe ettim! |
|
386
|
|
|
|
Bir taraftan, tarafsızlığı durmayan zamanın.. acımasızlığı..anlaşılmazlığı.. Bildin değil mi.?.Midilli’yi anlatan geceydi, rüzgar getiren dokunuşlar.. |
|
387
|
|
|
|
Tam doğru sarılıkta kısa saçlar ve tam doğru tonda güzel parfüm kokusu. |
|
388
|
|
|
|
“Yüzüme dokundu. Bunlar ne” dedi. Konuşamadım…
Sevgimin hasretime eklenen imkânsızlığını söyleyemedim...
|
|
389
|
|
|
|
Uzaklaşmak istiyordum besbelli... Gitmek, kaybolmak istiyordum. Daha fazla dayanamazdım... |
|
390
|
|
|
|
bir özlem,bir dokunuş ve hayatın renkleri |
|
391
|
|
|
|
Özlem Hayata rengini Veren Griliktir Bende Sevmeye Sevilmeye Özlem Duyuyorum.. Bu Yüzden Benim Dünyam Gri |
|
392
|
|
|
|
Doğduğum anın ilk bir saatinden sonra uykuya dalmam,
Bir suçsa,
Ve şimdiye kadar yaşadığım her şey
Gördüğüm bir rüya olamaz mı? |
|
393
|
|
|
|
Yorum mu? Bu sefer yok sanırım... |
|
394
|
|
|
|
Dalgaların sesine karışmalı içimdeki sessiz çığlık. Rüzgar, yaprakları suyun üstüne ulaştırmalı bir de sevdaları.
|
|
395
|
|
|
|
Sahi, bir toprağa aşık olmakla, bir insana aşık olmak arasında ne kadar fark olabilir? |
|
396
|
|
|
|
Arkanızda duyduğunuz herhangi bir ayak sesinin kesinlikle kime ait olduğunu bilmek . O sesin dibinize kadar geldiğinde , sizi arkadan sevgiyle saracak iki sıcak kola dönüşeceğini biliyor olmanın huzurunu düşünün , tıpkı bir serap gibi . |
|
397
|
|
|
|
Hep karşılaştığım o garip adam da yine o garip soluk benzi, ışığını yitirmiş gözleriyle köşe başında durmuş, amaçsızca etrafı gözlüyordu yine bu sabah. |
|
398
|
|
|
|
Hayatın karmaşalığından sıyrılmalıydım... Çünkü çok yoruldum... |
|
399
|
|
|
|
Uzaklarda da olsan, sen uyu yavrum ne olur… Üzerini yıldızlarla örtüyorum ben… Her gece seninle sabahlıyorum… Kim demiş yoksun diye… Nur yüzlü yavrum, bereketli topraklarımın nadide çiçeği, duru ve sakin yüreğime ışıklı ellerin cennetiyle yazılmış bir kitabe gibisin… Gözlerimdeki cenneti yaşatan o ellerde her dem yaşatmaktayım seni… Oynadığımız her saklambaç oyununda hayata sobelemekteyim canını… Aynada gülen gözlerimi görmek için ilmek ilmek örmekteyim seni hayata, her gün yeni baştan kaleme almaktayım hayatımın sır olan, senli olan vazgeçilmiş tatlarla dolu kısmını… |
|
400
|
|
|
|
uzaklarsan sesleniyorum bana yakın olanlara..... |
|