• İzEdebiyat > Deneme > Düşler |
321
|
|
|
|
|
Ben hayatı hissetmek istiyorum, renkler kadar renkli, renkler kadar çeşitli ve alacalı… |
|
322
|
|
|
|
|
Kendine kalıyor insan eninde sonunda, şarkıda dendiği gibi.. yalnızlığıyla başbaşa..Gerisi vesaire vesaire vesaire.. |
|
323
|
|
|
|
|
Geceleyin, tam da kendini iyi hissetmediğin vakitlerde camdan gökyüzüne bakmak, belki içinden de olsa bazı şeyleri sorgulamak istersin. |
|
324
|
|
|
|
|
En umutsuz anlarda bile umudunuz vardır bu umut hiç tanımadığınız biri dahi olsa |
|
325
|
|
|
|
|
Sessizligin Sesi Ve otesi |
|
326
|
|
|
|
|
Kocaman bir tuvalim olsa, üzerine duygularımın bütün renklerini boyasam, düşüncelerimin bütün şekillerini çizsem öyle çok rahatlayacağım ki! Beni ben yapan ne varsa, benim bile farkında olamadığım her şeyi bu tuvale dökebilmek en iflah olmaz ütopyalarımda |
|
327
|
|
|
|
|
Sanki herseyin sacmaligini almisim da icime,
Bana yer kalmamis... Cikmak istiyorum...
Hersey bitsin istiyorum, Ne varsa olan... |
|
328
|
|
|
|
|
bedel...ozgurluk uğruna... |
|
329
|
|
|
|
|
Aniden bastırır yağmur, birinci kat balkonun soğuk ve bir o kadar çamurlu betonunda saklanır, yağmuru izlerdik… |
|
330
|
|
|
|
|
Saldım ipini dünyamın döne döne üstüme geliyor. Ne yapayım boyle gecen zamanı ne ileri gidebiliyorum ne geri dönecek gururum var. Gün ve gün unutuyorum kim olduğumu yokmu beni anlayacak bir allahın kulu. |
|
331
|
|
|
|
|
Gömleğimin her düğmesinde sen vardın sevgili. Parmak izlerinin dolu olduğu göğsümü senin ellerine bırakırken, yüreğime işlerdi dokunuşların. Gömleğimin her düğmesi teker teker açıldığında, elin uzanırdı tenden örtülerime. O tenimden örtülere parmak uçların, sanki oyalı süslemeri nakış nakış işlerdi. Oysa hiç kimse senin kadar tenimi süsleyemedi. Ellerinin güzelliğini senden başka hiç kimse tenime nakşedemedi. Tenim bir gül bahçesi olurdu senin yanında. Sen de tüm çiçekleri toplardın tenime her dokunuşunda. Koklardın senin için bahara dönüşen her yerimi. Ben de burnun ucundan öperdim seni. |
|
332
|
|
|
|
|
peki sizin olmazsa olmazınız ney? |
|
333
|
|
|
|
|
Öyküsünü yazmadığım benlerden birince vuruldum, tam yedi yerimden. Kurşunkalemlerimi boşalttım üzerime. Ve durup şöyle dedim kendime: |
|
334
|
|
|
|
|
Benim aksakallı bir dedem vardır. Yani rüyamda. Hani şu rüyalarda bilgece nasihat veren doğru yolu gösteren teselli eden ak sakallı dedeler vardır ya? Ne mutlu bana ki benimde beni seven,koruyan bir ak sakallı dedem var. İşte dün yine rüyamda o ak sakal |
|
335
|
|
|
|
|
Bende uzun zamandır birbaşıma sorguluyorum kendimi..Bazen insan aşktan yana kendini geriye çektiği zaman, daha çok bağlanıyor aşk’a..Sanırım bu bir nev’i özlem duymak gibi birşey. Yazıyorum, yazdıklarımda gizlenen bir sevgili var... |
|
336
|
|
|
|
|
bazen kendi ruhunda çelişkiyi yaşar, bu çelişki içinde can çekişir. işte bu işkence o kişinin temeline bir isyanı yerleştiri. artık hıçkırarak anlatmak zorundadır herşeyi. ağlamak ona haramdır çünkü. |
|
337
|
|
|
|
|
Üzgünüm kalbim onun gibi, sen de artık gelmeyeceksin…!
|
|
338
|
|
|
|
|
Mutluluk yaşamı oluşturan her şeyde gizliydi,biliyordum.Yüreğimin uzaklıklar söylencesindeydi mutluluk uzun bir yolculuktu.Tanrının kıvılcımını hissettiğim her duyguda vardı.Ağlayabilmekti ,özleyebilmekti,hasretti,yokluktu,ölümdü mutluluk.Soğuk bir yük gi |
|
339
|
|
|
|
|
Konuşmasam da anla… Yanan yüreğine bir yudum su, her adımda kuşların söylediği şarkılar gibi duy beni… Gri olmasın, benimle bir renk cümbüşüne dönüşsün hayat… Gözlerini gözlerimden ayırma güzel sesinle bana masallar anlat baba… Gözlerini gözlerimden ayırma baba ne olur… Ellerini ellerimden ayırma, rüyalar bitti artık gerçeklere uyan ne olur…
|
|
340
|
|
|
|
|
Tanımsız benliğime mahkum eder camdan kelepçeler.Gardiyan olarak acılarımı tayin eder başıma.Hiç terketmez acılar beni biran olsun kurtulamam. |
|
Anasayfa
