• İzEdebiyat > Öykü > Toplumcu |
61
|
|
|
|
|
Her mahallenin bir delisi olur değil mi? Yerine göre bazan o mahalleleyi güldüren, eğlendiren, bazan da hüzünlere boğan...Tezatlıklarla dolu bu mahallenin delisi de Memo işte. |
|
62
|
|
|
|
|
-"Be hayvan Çamur Yaşar hem çeribaşı hem de mahallenin en iyi esrar satıcısı, oğlu da mahallenin en iyi hırsızı. Bir gecede en az beş dükkan soyarmış. Daha ne istersin, parayla oynuyorlar Allahın belası. Senelerdir çalmadın çırpmadın da ne oldu sanki, mahalle de herkes zengin oldu sen ise kendini de bizi de süründürdün. Nusret abim zamanında sana söylemedi mi. Enişte midye satacağına esrar sat eroin sat dedi. Ama sen tavşan yürekliliğinden, ödlekliğinden midyeden başka hiçbir bok satmadın. |
|
63
|
|
|
|
|
Ve gülmeye başladı.
‘U’larla dolu bir kahkaha.
Bir kuhkuhu. |
|
64
|
|
|
|
|
Devamlı tartışan ve aile içi huzurun tükendiği bir aile ortamında, karı koca tartışma ve kavgalarının, çocuğa verdiği olumsuz etki, bunun takibinde, çocuğun da kendisini toplumdan soyutlaması; Sosyal Hizmetlerin imkanlarıyla söz konusu çocuğun bulunduğu zor koşullardan alınarak, aile sıcaklığının verilmeye çalışıldığı huzurlu bir ortama kavuşturulması anlatılmaktadır.
|
|
65
|
|
|
|
|
O aslında bunu seçmemişti.. |
|
66
|
|
|
|
|
Tekmil verildi. Sahne sona erdi. Subayların, astsubayların günlük yarım saatlik çalışması sona erdi. Şimdi sıra tabur binalarındaki odalarında istirahate çekilme saatleri. Yan gelip yatarken neler konuşacaklar? Vilayetin, ilçenin, zenginlerin kızları akşam onları bekliyor. Hepsi üniformalarıyla yakışıklı. Becerdikleri üniversitelilerin, sekreterlerin, hemşirelerin sayısı kaç acaba? Ya birbirlerine devrettikleri. Tabur çaycısı bizim Hasan bu duyduklarını büyük bir gururla bölüğe anlatmamış mıydı?
|
|
67
|
|
|
|
|
Büyüklerin ve küçüklerin korkunç canavarlarına ufaktan bir gözatış... |
|
68
|
|
|
|
|
Bizm köyümüz çok fakir bir köy. Arazimiz oldukça kıt |
|
69
|
|
|
|
|
DİRİLİŞ, Çanakkale 1915 adlı kitaptan alıntıdır. Kadın hakları üzerine. |
|
70
|
|
|
|
|
Tatlı bir kaşıntıyla kenarda durdu ve etrafından geçen insanlara aldırmadan zevkle kaşınmaya başladı. Kaşınmak onun için artık çok sıradan bir iş olmuştu. Köpeği Karabaş geldi aklına. Karabaş da durmadan kaşınırdı. Bir deri bir kemik olmasına rağmen vücudunu taşımakta zorlanır, titreyen bacaklarıyla ayyaşlar gibi köyün tozlu yollarında, hem kaşınır, hem de yürümeye çalışırdı zavallı köpekçik… Yanından kadınlar, erkekler, çocuklar gelip geçiyordu. Denize ve bu şehre geldiği günden bu yana bakmaya doyamıyordu. Denizi ilk kez görene kadar mavinin bu kadar güzel olduğunu fark etmemişti. Deniz kadar güzel kadınlar da vardı bu şehirde. Yanından geçerken erkeklerin ve kadınların kokuları yayılıyordu görünmez bir hâle halinde. Bambaşka bir dünyanın kokusunu hatta belki de cennetin kokularını sürünmüşlerdi. Geldiği köy yerinde herkes ter ve yıllanmışlık kokardı oysa. Sarışını, esmeri, kumralı, uzun boylusu, hepsi birbirinden güzeldi. Anası aklına düştü ansızın. Kara kuru, her yanı sarkmış... Yaşını hesap etmeye kalkardı ara sıra da kafaları karışırdı. Sen de yetmiş, o desin seksen… Yüreğine ince, keskin, bir acı sızı yerleşti. O ölmeseydi Musa gelir miydi bu koca şehre?
|
|
71
|
|
|
|
|
"Yeter be Allah rızası için bitir şu töreni...Allah ın belası hoca.Yeter acı bu insanlara.Birçoğu zaten hatırına emrivaki gelen insanlar....Bunları düşünmüyor musun.Fazla bahşiş mi aldın, ne yaptın ulan? |
|
72
|
|
|
|
|
Lübnan’a asker gönderme kararının alındığı günlerdi. Dört kişiydik. Her zaman ki gibi garsondan müzik sesinin en az geldiği yerde bir masa rica ettik. Masa yanına gelindiğinde her kes Rıza’nın oturmasını bekledi. Rıza kendisine gösterildiğini sandığı saygıdan olacak herhalde, burnundan derin bir nefes çekerek başını hafifçe sağa eğdi. Sol gözünü biraz daha fazla açmış ve sol kaşını biraz da yukarı kaldırarak çevresine baktı. |
|
73
|
|
|
|
|
Darağacına salıncak kurup sallanan iki rengin hikâyesiydi aslında Yeşil ve Mavi'nin hikâyesi. Aylardan hüzün, mevsimlerden hüsran, yıllardan cereme iken başlamıştı bir gün ansızın. Rüzgâr çıkmıştı en kuvvetlisinden ki darağacının kurumuş dalarını bile bir oyana, bir bu yana savruluyordu. Kalemini kırmış hâkimin idam onayı savcının ellerinde ve savcının dilinden orada bulunan bütün herkesin kulaklarından zihinlerine iletilmiş, gözler saatlere kilitlenmiş, cellât ise şimdi denmesini heyecanla bekler gibi bekleyişlerinin doruk noktasına çıkmıştı ki rüzgâr birden kesildi, güneş battı, hava soğudu ve Yeşil kurumuş darağacında yaprak, Mavi ise yeşilin üstünde masmavi bir gökyüzü olmuştu iki küçük çocuğun salıncakta sallanması gibi sallanarak.
|
|
74
|
|
|
|
|
Bir kara yazıdır gençliğim
Her gün doğumunda el bağlar karaya
Tutar kızıl güneşi yelelerinden
Kor alevin yedi rengi damar damar kavursa da yüreiğini
Atar arşın gamı gasevetini kara yazıya |
|
75
|
|
|
|
|
Okuyun ve gerçeklere tanık olun... |
|
76
|
|
|
|
|
Kocasının yalancı olduğunu, çocuklarını ve kendisini her gün dövdüğünü, içki ve kumar alışkanlığı nedeniyle eve ekmek getirmediğini, sürekli aç kaldıklarını, komşuların yardımı ile zar zor yaşadıklarını anlattı. Bunlarla yetinmeyip özel yaşamlarının en mahrem sırlarını, adamın erkek olarak yetersiz ve çok pis biri olduğunu, hiç banyo yapmadığını, hatta kendisini evine getirip birlikte içki içtiği arkadaşlarına peşkeş çekmeye kalktığını da söylemişti. |
|
77
|
|
|
|
|
Hiç yoktan bir evladını toprağa vermesi, bir evladının da genç yaşta hapiste olması onu kahrediyordu. Ana yüreği bu olup biteni kaldıramıyor, gözyaşları sel olup akıyordu. |
|
78
|
|
|
|
|
Millet dedikodu yapmış, demiş ki: "Ulan sen ne biçim babasın. Beyoğlunda pavyonlarda karılarla, alemlerde taksiyi yedin bitirdin. Oğlunun geleceğini hiç düşünmedin. Kemiklerin sızlıyor mudur acaba, allahın belası lanet olası lavuk, mendebur baba demişler. Daha sonra da oğluna demişler: "Bak oğlum Salih yandın, harbiden yandın, baban Melahat'la, Mualla'yla Haticeyle paraları yedi bitirdi..Hiç bir şey kalmadı, sana da üçün biri kaldı...Oda sana yetmez, yandın oğlum yandın." İşte yandın diye diye oğluna da böylece bu meşhur lakap takılıyor...
|
|
79
|
|
|
|
|
Bir arap ülkesine çalışmak için giden Türklerden birkaçı uyuşturucu kaçırdıkları gerekçesiyle idam edildiler. Halbuki götürdükleri şey Türkiye'de eczanelerde serbestçe satılan bir ilaç idi. Türkiye'de cezası olmayan bir suç işledikleri için öldüler. |
|
80
|
|
|
|
|
Kurtuluş Savaşı yıllarının arifesiydi. Kilis’in Tilhabeş köyüne Bitlis’ten kalabalık bir Kürt aşireti geldi. Tilhabeş’in ağası Mahli Ağa’ydı. Mahli Ağa Nacar ailesindendi. Nacar ailesi bir aşiret kadar büyük olduğundan çevre köylerde de hatırı sayılır bir ağaydı Mahli Ağa.
|
|
Anasayfa
