• İzEdebiyat > Öykü > Soyut |
141
|
|
|
|
|
Randevusuna yetismek icin akla gelmedik zorluklar yasayan bir insanin öyküsü |
|
142
|
|
|
|
|
Varoluş olgusunu bütünüyle bir ağaca benzetecek olursak herbirimizin hayatı birer meyve olsa gerek! |
|
143
|
|
|
|
|
Arayış içinde olan tüm yüreklere... |
|
144
|
|
|
|
|
Bir sigaranın göklere süzülen dumanı gibi geçicidir artık gülüşler, ama ciğerlere oturan katran kadar kalıcıdır yara izleri... /
|
|
145
|
|
|
|
|
"Özür dilerim beklettim." diyerek aktardı yazısını bizlere sayın Uysal. Bir de bir önceki öyküsünün (Aşk İnsanı Üşütür Mü?) oldukça uzun bir süre en çok okunanlarda olduğunun farkında olduğunu belirterek okuyucularına teşekkürlerini sundu. Bu öyküsüne değinmek gerekirse de gerçekten derin bir hüzün görmek mümkün. Ama yine de bizleri üzmeme çabasında belli ki yazar. Derinine inebilidiğinizde çok harika bir öykü "Yaprak". |
|
146
|
|
|
|
|
Girdiği kabın şekline uyum sağlıyor diye su kendi özünden mi kaybediyor? |
|
147
|
|
|
|
|
vardı belki de gerçekte böylesi durumlar ve hatta yaşanmıştı bir yerde, ihtimaller değilmi dirler ki desteği şu hayatın takılmak lazım gelir öyleyse bri dizi ihtimale... |
|
148
|
|
|
|
|
afrikada ki çocuk ölümleri |
|
149
|
|
|
|
|
Saçma olan dünyanın sorgulanması ardından... |
|
150
|
|
|
|
|
Yokluğunu kabullenemeyişimle bitiyordu hayatım;seni gördüğüm songün bu bitişin ilk günüydü,bense bitişle başlangıçların aynı güne sığdığını ilk defa seninle öğrenmiştim.Konuşmam için yalvaranlara inatla susuyordu dilim.Sıkıştırılırken kolu kırılan ve bir daha açılamayan mengeneden farksız çenem,öyle kenetlenmiş öyle kaynamıştı ki birbirine kimi açlık grevinde kimiyse dilini yuttu diyordu ve bir akşam açılmıştı odamın kapısı,doktor olduğunu söyleyen adam nazikçe yaklaştı yanıma |
|
151
|
|
|
|
|
Çok büyük ve çok yoğun tutkular veya fazla şiddetli saplantılar, insanın hayatını bir düş haline getirir. Ya da düşü gerçek hayata aktarır.. |
|
152
|
|
153
|
|
|
|
|
Dün İzmir'e kar yağdı… Yağan karın altında dolaştım bir süre... Üşüyen bakışlarımda hayallerim yandı. Geriye toplayamayacağım kadar fazla kül kaldı. Üzerini kar örttü. Yürüdüm... |
|
154
|
|
|
|
|
... ve tam o ölüm noktasında bukez benim kanatlarımı dogur rahminden yani hiçbir zaman sahip olmadıgın yerden .. kelebek kanatlarımı dogur.. |
|
155
|
|
156
|
|
|
|
|
Geceyarısı düşlerim vardı, ayrıntısı bol olan. Çünkü hayat ayrıntılarda saklı.. Benim düşlerimde de hayat vardı.....
|
|
157
|
|
|
|
|
İnsanın yolunu çizen sadece kinler, öfkeler ve tutkulardır. |
|
158
|
|
|
|
|
„Aşık olmaya ne kadar da hazır olduğumuzu bilmelisin“ demişti dedem. Ve anlattığı aşk masallarında, hep kendimi aradığımı, şimdi biliyorum. |
|
159
|
|
|
|
|
Ertesi günü gözlerini açtığında yepyeni bir çevreyle karşılaştı. Bin bir çeşit çiçeğin yer aldığı bir binadaydı. Sürekli insan görüp, çiçeklerin götürüldüğünü görürdü... |
|
160
|
|
|
|
|
Işığa değil karanlığa ait olduğumu kim fısıldayacak olgunlaşmamış kulaklarıma? Kimin kalp atışları başımı yukarı kaldıracak ve ışıkla gelen hayata tekmeler savuracak cesareti verecek bana? Başlamamış hayatıma kim dur diyecek ve ormanların en ıssız zirvesinden gelen bir nefes gibi çekecek içine, tutacak bedeninde sımsıkı, bırakmayacak? Geri alacak tüm verdiklerini, kanını, canını, hayatını geri alacak benden, bütün borçlarımı silecek ve özgür bırakacak beni… |
|
Anasayfa
