|
Çay ve Biz Orantısı
(Merve Konya) 10 Şubat 2015 |
Anılar |
| |
 Mutfağa doğru yavaş adımlarla ilerliyorsun. Çay demlemek için koyduğun su kaynamış. Ona bakıp altını kapatıyorsun. Tek başınayken demleyemiyorsun çayı. Sadece, olmuyor işte. Yalnızlığın hep bu anlarda aklına geliyor. |
|
|
Camdan Bakma Saatleri
(Merve Konya) 8 Şubat 2015 |
Düşler |
| |
 Geceleyin, tam da kendini iyi hissetmediğin vakitlerde camdan gökyüzüne bakmak, belki içinden de olsa bazı şeyleri sorgulamak istersin. |
|
|
Sen beni öpersen belki de ben gangsterleşirim
Belki de şair olurum seni de aldırırım yanıma
Bilesin; göğsümde hangi yöne açmış tek gülsün
Yani ya bu eller öpülür, ya sen öldürülürsün.
Haydi iç de çay koyayım
|
|
10.02.2015 15:03:09
|
Yapamadıklarım. |
| |
Bazen tıkanıyorsun. Nasıl desem "Halimi anlatmaya kelimeler bulamıyorum" değil mesele. Arasan bulursun çünkü, bu o kadar bariz ki. Yazdıkların senin için bir süre sonra kendini tekrarlamak gibi geliyor. Acılarından beslenmek, geçmişi tekrar etmek. Yeniden ve yeniden.
Bir süre sonra istemiyorsun bunu. Ki bu ileride daha farklı acılar çekeceğin için çok iyi bir fırsat.
Bundan daha iyi yazıların olacak. Çünkü her zaman bundan daha kötüsünü yaşayacaksın.
Tabi senin için temiz bir sayfa gibi görünüyor bu. Heyecanlanıyorsun.
Tabi ben anlatamıyorum.
Dedim ya. "Yazamıyorum"
Yazma.
Seni anlatan onlarca kitap var zaten.
Bari sen yazma. |
|
|
