• İzEdebiyat > Deneme > İtiraflar |
361
|
|
|
|
|
Dedim ki../ heyyy bahar neden hep bitmelere gidersin
|
|
362
|
|
|
|
|
Sadece kışta değil; güneşin bağrında da üşüdüğümü;
tutkularımı, hatalarımı, güçsüzlüğümü göstermek istiyorum sizlere..
Ben ne cam, ne can ressamıyım; ne de bir kum heykeltıraşı... |
|
363
|
|
|
|
|
Ezelden ebede uzanan yolda yalnızlığım tek yarenimdir. Ruhlar aleminde tek başına bir köşede, kendi gölgemi siyaha boyamışımdır. Bir ruh ikizim olmamıştır hiç. Otagara kavuşamayan bir otobüs gibi şarampole yuvarlanmışımdır. Tek kişilik bir kazayım ben. Kanım, ruhumun kimsesizliğinde saklıdır. Bir bedene bürününce anne karnında, kordan bağımdan annesizliği içmişimdir. |
|
364
|
|
365
|
|
|
|
|
*Kan döken, ömrünün sonuna kadar kanının döküleceği korkusuyla yaşamak zorundadır. |
|
366
|
|
|
|
|
Uzanıpta Dokunamadıklarım |
|
367
|
|
|
|
|
** Kral, sade bir insanın hayattan duyduğu hazzı bilseydi, acaba gene de kral olmak ister miydi? |
|
368
|
|
|
|
|
Gözlerinin yeşilini sevdiğim adam'a içimde biriktirdiklerim ... |
|
369
|
|
|
|
|
Bir kan izi, bir sperm lekesi, ter kokusu tüm odayı sararken, içimde beslediğim güller kurumak üzere. Gülleri kurtarma adına, tüm vazolarımı kirletmekteyim. Bedenimi bir mendireğe koyup ateş topu gibi fırlatırken, bedenim hırsın, şehvetin içinde yanmakta. Ruhum İbrahim peygamber gibi garip ve üzgün. Allah'tan bir rahmet beklemede. Bedenim şehvetin ateşli dudaklarında bir odun. Şehvet üfledikçe üzerime nefesini, bedenim kavrulmakta. Ey Allah'ım beni de kurtar bu ateşten, İbrahim peygamberi kurtardığın gibi. Yoksa bu külden sana insan şeklinde kul çıkmaz. |
|
370
|
|
|
|
|
Üniversite hayatımın sonuna geliyordum ve son 2 hafta kalmıştı.Finallere çalışıyordum bir anda defteri kitabı bırakıp yazmaya başladım Ama Kime |
|
371
|
|
|
|
|
*Kapitalizmi yok etmenin tek yolu, tüketimi sınırlandırmaktır. Bu da çok zor, belki de imkansızdır.
|
|
372
|
|
373
|
|
374
|
|
|
|
|
*İnsan olarak doğmak kolay; ama insan olarak kalmak zordur. İnsan olarak kalmak istiyorsan: Her acı veren şeyi kötü belleme, ahmakların konuşmasını dinleme, sırlarını başkalarına söyleme, başarıların ile böbürlenme, olur olmaz şeylere celallenme, başkalarının arkasında laf etme, senin olmayana mala elleme, insanların ayıplarını gözleme, kimseye kin besleme, kızsan da kötülük dileme, dünya malının çokluğuna güvenme, sana yardımı dokunanlara nankörlük etme, girdiğin kalbi kirletme. |
|
375
|
|
|
|
|
Gidersen; yarım kalır resmim. Boyalarım biter, kalemim yazmaz olur. Kelimelerim mahkum kalır kuytu köşelerde |
|
376
|
|
|
|
|
*Hayat pişmanlıklarla doludur. Olsun. Sen gene de pişman olduğun için pişman olma! |
|
377
|
|
|
|
|
Bu gün; kaç kişinin gönlünü aldın, kaç kişiden özür diledin, kaç kişiye teşekkür ettin, kaç kişiyi takdir ettin, kaç kişiyi affettin, kaç kişiyi alkışladın, kaç kişiyi öptün, kaç kişiye yardım ettin, kaç kişiye “seni seviyorum” dedin, kaç kişinin elini sıktın, kaç kişiye gülümsedin, kaç kişiye selam verdin? Hiç mi, ya da hatırlamıyor musun? Öyleyse hemen şimdi başla. Mesela bir dostunu ara ve onu ne kadar çok sevdiğini söyle. Vakit çok mu geç, rahatsız etmekten mi çekiniyorsun? Kuruntuyu bırak ve hemen ara. Belki şaşıracak, ama inan çok da memnun olacak… |
|
378
|
|
|
|
|
Hiçbir farkı yoktur yaşamışlığımın ölümden. |
|
379
|
|
|
|
|
Emekli olduğumdan bu yana, okulların açılması beni çok hüzünlendiriyor. Bugün okullar açıldı ama ben evdeyim. Sanki, çok yakınımın düğünü var ama ben o düğüne davetli değilim. Bir sını |
|
380
|
|
|
|
|
Yumuşak bakışlı, umudunu yitirmiş işçi yüzü gibi |
|
Anasayfa
