Ben bu kış mevsimiyle bu sene hiç hoşlaşmadım. Neden bilmiyorum bu gri ve soğuk havalar bu kış beni çok ama çok sıkıyor. Başka olumsuz etkileri ve herkesin hayatında standart olarak bulunan minik tefek olumsuzluk etkilerini de hesaba katarsak, "sıkıldım ülen!!!" kıvamında, bu kış beni çok sıktı. Bahar gelsin artık lütfen. Yaz gelsin...

Neyse efenim.. Yazı konumuza gelelim. Kitabımızın adı Kristalin Hizmetkarı. 361 sayfa. Çok hoş bi kapağı var, harika bir çalışma. Laika Yayıncılık kitabı bizlere ulaştırmış. Kiralık Kılıçlar Serisi, 1. kitap. Yazarı R.A. Salvatore. Adamım benim. Çeviren Ali Seval. Öykü yine Unutulmuş Diyarlar evreninden. Ben seviyorum bu mekanı. Bana sevdiren de Drizzt'in maceraları oldu hani. Aksiyonlu ve de maceralı, renkli güzel bi evren bu Unutulmuş Diyarlar.

Kristalin Hizmetkarı, lanetli büyülü ziynet Crenshinibon'un yani Kristal Parçasının yolculuğundaki önemli bir aşamayı anlatıyor. Jarlaxle isimli bir drow elfinin eline çok entrikalı bir biçimde geçen Kristal Parçasının yine entrikalar ve yalanlar, ihanetler, cinayetler, aldatmacalarla örülü bir macerası elimizdeki.

Menzoberanzan isimli korkunç drow şehrinin yetenekli ve karizmatik evladı Jarlaxle, bu kitapta zorlu bir sınav veriyor. Kendisini farkında olmadan hiç ummadığı yerlerde ve beklemediği olaylarla yüz yüze bulan drow belki de hayatının sınavını veriyor. Jarlaxle ile birlikte Artemis Entreri de Kristal parçasının merkezinde bulunduğu bu yalan, dolan ve entrika, ihanet, cinayet fırtınasının içinde kendi yolunu açmak için mücadele ediyor. Entreri yeraltındaki karanlık şehir Menzoberanzan'dan bu yana kendi iç dünyasında yaşadığı değişim ve keşiflerde daha derinlere inerken o hep bildik ölümcüllüğünden bir şey kaybetmediğini görüyoruz.

Kitap güzel. Salvatore yine yazmış. Bu adamın stilini seviyorum ve "seven gözler kördür". Ben kitabı beğendim. Evet, Drizzt yok, Bruenor yok, Regis ve diğerleri yok ama olsun. Güzel bi maceraydı. Entreri ve Jarlaxle ikilisinin gelecek macerasını gülümseyen bir sabırsızlıkla bekliyorum.

Eleştiri? Var. Olmaz mı. Yine aynı mevzu. Söylemeden geçemeyeceğim. Salvatore'nin yazılarını ve tarzını seviyorum tamam da şu dövüş sahnelerinde "bacağını şunun şurasından şölece kıvırıp şöyle dönerken böyle sağdan şöyle yapın burasını şuraya büktü ve şurasını şöyle yapıp orasını böyle yaparaktan şöyle yaptı. Sonra burasına vurup şöyle yapıp burasını şöyle etti..." gibisinden bence biraz sıkıcı detaylarla yazıyor. Tek burun büktüğüm yanı bu. Tamam aksiyonu seviyorum ama aksiyon anlatımını benim damağıma uyandan biraz daha aşırı dozda "ayrıntılı" buluyorum.

Son söz: Beğendim. Entreri'nin şehrinde başlayıp sonlara doğru başka yerlere uzayan bu macera hoşuma gitti. Başyapıt değil ama kesinlikle verdiğim paraya değen güzel bir maceraydı.