Ne zaman bir yetkili, bir vatandaş memleket meseleleri ile ilgili iktidarın görüşüne karşı görüş belirtse; sayın başbakan hemen esip gürler: Sen kimsin! Haddini bil. Bu konuda konuşmak istiyorsan parti kurarsın, seçime girersin, sonra meclise gelir, orada konuşursun." Milletvekili değilsen, konuşamazsın yani.

Siyasi konularda konuşan, görüş belirten, iktidarı eleştiren herkes parti kurup meclise girecek olursa; parti sayısının birkaç yüz’e, milletvekili sayının da birkaç bine çıkarılması gerekir. Başbakanın insanları aşağılayan, küçük gören, hatta alay eden tavrına; ikide bir “Sen kimsin?” diye karşısındakini aşağılamasına alışamadım bir türlü. Örneğin, Kemal Kılıçdaroğlu’na “ CHP’nin Genel Müdürü” demesi, başbakana yakışır bir ifade mi?

Sadece T.C. vatandaşı olarak bizler değil, yabancılar da alır, başbakandan nasiplerini. Yurt dışından Türkiye’yi eleştirdiklerinde, “Onlar kendi işlerine baksınlar.” der. Ama hakkımızda olumlu görüş belirttiklerinde; dünya milletleri arasındaki saygınlığımızdan bahseder.

Kendisi gibi düşünmeyen herkes başbakanın gözünde değersizdir. Onlar ki; hiçbir şey bilmezler, hiçbir şeyden anlamazlar. Kimi ayyaştır başbakanın gözünde, kimi darbe yanlısıdır, işbirlikçidir, en iyi ihtimalle provokatördür. Başbakanın yaptıklarını hayal edemeyecek kadar vasıfsız kişilerdir. Hatta bazıları dış mihrakların adamıdır, bazıları da faiz lobicileridir. Kısacası, her türlü kötü vasıf bu kişilere yapıştırılır sayın başbakanımız tarafından.

İktidarı, başbakanı, bakanları eleştirmek için ille de üstün vasıflı olmak mı gerekiyor? Hani dağdaki çobanın oyuyla, profesörün oyu birdi. Geçiniz efendim, geçiniz.

Diyelim ki marketten aldığımız etten memnun kalmadığımızda; marketi eleştirmek, eti beğenmediğimizi söylemek için ille de kasap mı olmamız gerekiyor? Çocuğumuzun eğitim gördüğü okuldan ve öğretmenlerinden memnuniyetsizliğimizi söylemek için eğitimci, idareci ya da milli eğitim müfettişi mi olmalıyız? Gittiğimiz lokantanın yemeklerinin kalitesinden söz etmek için, aşçı veya gurme olmamız şart mı? Okuduğumuz bir yazıyı, bir kitabı eleştirmek için; mutlaka yazar, eleştirmen mi olmalıyız? Sıradan bir okur olarak, bizim görüşümüz olamaz mı? “Omletten anlamak için, yumurtlamak gerekmez.”demiş atalarımız. Göz var, izan var; akıl var, fikir var.

Bakalım sayın başbakanın “Sen kimsin?” dedikleri arasında kimler var? Ne yazık ki liste kabarık. Ben sadece birkaç örnek vereceğim: TÜSİAD Başkanı, muhalefet partilerinin genel başkanları, muhalif köşe yazarları, sendika başkanları, HSYK Başkanı, Cumhuriyet Savcıları, Emniyet Amirleri, Vatandaşlar, Gazeteciler, Sanatçılar, vs vs vs.

Hal böyle iken, yukarıdaki kişilerin; kendilerini yok sayan, önemsemeyen, kendisi gibi düşünmeyenlere saygı duymak bir yana hakaret eden, aşağılayan, en küçük bir olumsuz eleştiriyi hemen darbeye bağlayan bir başbakana ya “Sen kimsin? Seni oraya biz getirdik, biz varsak sen varsın, biz yoksak sen de yoksun.” deme hakları yok mu ? Unutulmamalıdır ki, hiç kimse vazgeçilemez, yeri doldurulamaz değildir. Sayın başbakan şu atasözünü unutmasın ki, “Yer yarılır, aslan çıkar.”

Sayın başbakanın sürekli küçümsediği, aşağıladığı biz, kim miyiz? Biz, T.C. Devletinin vatandaşıyız. Yetmez mi? Unvanımız bakan olmuş, müsteşar olmuş, parti lideri olmuş, dernek başbakanı, öğretmen, doktor, işçi, memur, çiftçi, ev hanımı olmuş, ne fark eder? Her birimizin kendimize göre hayata bakış açımız, kariyerimiz, tecrübemiz, aklımız, fikrimiz var. Anayasada belirlenmiş haklarımız, özgürlüklerimiz var. Hiç kimse, bu hak ve özgürlüklerimizi elimizden alamaz, bizi hafife alamaz. Başbakan olsa bile. Ayrıca; iktidarlar fani, halk ise bakidir. Bu böyle biline.