Kendinden daha uyanık insanları işe aldığın zaman, senin onlardan daha uyanık olduğunu kanıtlamış oluyorsun. -R. H. Grant |
|
||||||||||
|
İçinde yalnızca sen ol, Ne savaş olsun, ne de ölen insanlar. Ne çürümüş sevgiler olsun, ne de kırılmış kalpler. Hiç bir çocuk ağlamasın mesela, Ve olmasın sahte kahkahalar. Yalnızca umut olsun, yalnızca sen ol. Güzel bir günün getirdiği bir hatıranı anlat bana; İçinde yalnızca ben olayım. Yaşamaktan korkan insan olmasın, Ve olmasın her nefeste bir çığlık atan insanlar. Hiç bir cinayet olmasın mesela, Yorgunluktan gözü kanlanmış işçiler, Ve hayatı sadece kontrol sananlar olmasın. Yalnızca ben olayım, Ben ve el değmemiş aşkım. Güzel bir günün getirdiği bir hatıranı anlat bana; Sadece bizden bahset. Kimsenin erişemeyeceği, Ve hiç bir şeyin kirletemeyeceği sevgimizden... Bana bizi anlat; Hayır dur! Korkularımızı bırak! Yalnızca güzel şeyler... Uzak olsun korkular, uzak olsun istemem, Bir annenin şevkatini anlat... O da mı yok? Çocuklarmı ölüyor sokakta soğuktan? Hemde yeni doğmuş bir bebekmi? Hemde bir bankta, bir cami avlusunda! Hayır! Dur! Anlatma Anlatma Kırılgan kalbimin kaldıramayacaklarını... Güzel bir günün getirdiği bir hatıranı anlat bana; İçinde yalnızca mutluluk olsun, yalnızca sevgi. Sadece güzellik olsun, sadece anlayış... Sadece insan olsun anlayacağın, İnsan bomba mı atıyor? Ve bir bomba öldürüveriyor binleri bir anda öyle mi? Dünya kan gölüne mi dönmüş? Ve her şey kazanmak için öyle mi? Sus! Artık sus... Sus! Yoksa kalbim parçalanıverecek avuçlarımda. Güzel bir günün getirdiği bir hatıranı anlat bana; Çocukları anlat mesela, Emaneti geleceğe taşıyacak çocukları. Dünyanın en tatlı şeylerini anlat, Her şeye rağmen temiz olanları... Çocuklar artık hapiste mi? Minik ellerine kan mı bulaşmış? Büyükler gibi çalıyorlar artık öyle mi? Ve kıyıyorlar bir cana büyükleri gibi, Hemde daha soğuk kanlı ve korkmadan öyle mi? Güzelim ellerinde silah mı var? Sus sevgilim; lütfen sus. Sus. Yoksa yok olacağım. Güzel bir günün getirdiği bir hatıranı anlat bana; Yine bize dönelim, ne dersin? Yalnızca sen ve ben, Ve kirlenmemiş temiz sevgimiz. Hadi ondan bahset bana. Benleri toplayıp biz yapan, O tanrısal duygudan, Ki o evrenin var oluş amacıdır, Hadi bahset ondan... Hangi biz mi? Bu ne demek şimdi? Gidiyormusun? Nereye? Nasıl?... Sus ve git sevgilim, Git... Ben zaten yokum.
İzEdebiyat yazarı olarak seçeceğiniz yazıları kendi kişisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluşturmak için burayı tıklayın.
|
|
| Şiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleştiri | İnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babıali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratıcı Yazarlık | Katılım | İletişim | Yasallık | Saklılık & Gizlilik | Yayın İlkeleri | İzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Girişi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
İzEdebiyat bir İzlenim Yapım sitesidir. © İzlenim
Yapım, 2024 | © mahmut dağ, 2024
İzEdebiyat'da yayınlanan bütün yazılar, telif hakları yasalarınca korunmaktadır. Tümü yazarlarının ya da telif hakkı sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadır. Yazarların ya da telif hakkı sahiplerinin izni olmaksızın sitede yer alan metinlerin -kısa alıntı ve tanıtımlar dışında- herhangi bir biçimde basılması/yayınlanması kesinlikle yasaktır. Ayrıntılı bilgi icin Yasallık bölümüne bkz. |