|
Ýlham Perisi
(Þebnem Piþkin) 22 Haziran 2010 |
Düþler |
| |
 Yazar harflere hayat üfler, harfler hayal denizini aþar, kýyýya vurur. Harfleri kendine boyun eðdiren kalem ehli, bir gün gelir KAYIP RIHTIM’ý bulur… |
|
|
Kýrklar Diyarý
(Þebnem Piþkin) 9 Ocak 2010 |
Parça |
| |
 Son kitabým "Kýrklar Diyarý" ndan bir bölüm. Kýrk kapý ardýnda kýrk sýr. Yarýsý var oluþa dair, diðer yarýsý da var olana. Sýrlarý bilmeyenler ölmeye mahkum ne yazýk. Bilenler uzanacaklar sonsuzluða... |
|
|
Bir Þehr-i Gül,ki Adý Ýstanbul
(Þebnem Piþkin) 28 Aralýk 2009 |
Ýstanbul |
| |
 Nasýl ki bütün çiçekler biraz gül ise, bütün þehirler de biraz Ýstanbuldur aslýnda. Ýstanbul deyince akan sular durur, þair yaným tutar yine. |
|
|
Ýsyan!
(Þebnem Piþkin) 26 Ekim 2009 |
Güven ve Güvensizlik |
| |
 ...Bu yazý hiçbir edebi kaygý duymadan, yalnýzca yaþadýðým bir olayý paylaþmak, sinirlerimi biraz olsun yatýþtýrmak maksadýyla kaleme alýnmýþtýr... |
|
|
Þeytanýmla Baþ Baþa
(Þebnem Piþkin) 22 Ekim 2009 |
Yaþam |
| |
 “Derdim nedir benim” dedim, içime döndüm, ve baktým. Baktýðým yerde Þeytanýmla göz göze geldim.
Þeytanýmýn gözlerinde ayný bendeki gibi bir hüzün
ve gözlerinde ayný bendeki gibi iki damla yaþ…
“Ne haber?”dedim þeytanýma, “nasýl gidiyor iþler?”... |
|
|
Ýnsan
(Þebnem Piþkin) 15 Haziran 2009 |
Doða ve Dünya |
| |
 Ben, Âdem... Yaratýlmýþ ilk insan... Daire artýk tamamlanmak üzere. Kim olduðunu hatýrlamanýn artýk zamanýdýr. Þimdi kendine gel ve söyleyeceklerime kulak ver... |
|
|
Ýsrafil'in Aynasý
(Þebnem Piþkin) 11 Þubat 2009 |
1. Bölüm |
| |
 Her þey ezelde baþladý...Yedi kat yukarýda oturduðum yerden aþaðýlara baktým ve "Karar verdim, dedim. Aþaðýya inmeye gönüllüyüm." Bildiðim her þeyi unutacaktým. Göklerdeki evimi, nereden geldiðimi, kim olduðumu, her þeyi.Yalnýzca bir tek þeyi hatýrlayabilecektim: Sevgiyi... |
|
|
Mevlana'ya Mektup 3
(Þebnem Piþkin) 12 Ekim 2008 |
Sevgi ve Aþk |
| |
 Yollardayým... Yollar ki sana doðru olunca güzel, senden uzaða olunca elem... Yollardayým, Sen'den uzakta aþkýnla hasta ama aþk sayesinde sýhhatteyim. Yollardayým, yine yollarda... |
|
|
Artýk Daha Az Konuþuyorum.
(Þebnem Piþkin) 17 Aðustos 2008 |
Yüzleþme |
| |
 Bir yazarýn sahip olduðu tek þeydir, kelimeler...
An gelir, kelimelerin anlatmaya yetmediði hisler yaþar insan.
|
|
|
Tuðra
(Þebnem Piþkin) 17 Aðustos 2008 |
Fantastik Roman |
| |
 Yýl, 1878; yer, Ýstanbul; Padiþah, 2. Abdülhamit...
Aþk mý, sadakat mi, siyaset mi?
|
|
|
Kanlý Deniz
(Þebnem Piþkin) 20 Þubat 2008 |
Sevgi ve Aþk |
| |
| Yaþam, kanlý Varlýk denizinde köhne bir sandalla yaptýðým bir seyahat... Elimde hasret kürekleri... Kulaðýmda Sevgili'nin küpesi... Kýyý çok uzaklarda, sanki gece içinde gizlenmiþ seher gibi... |
|
|
Sözün Yoksa Sus,söyleme!
(Þebnem Piþkin) 20 Þubat 2008 |
Tasavvuf |
| |
 Söz, sözü söylemeyi bilen, sözün kudretini anlayan kiþinin yanýnda büyüktür. Eðer iyi bir söz söylemezsen bin söz söylesen onlar söz sayýlmaz.
|
|
|
Bugün
(Þebnem Piþkin) 25 Ocak 2008 |
Tasavvuf |
| |
| bugün . . . ben. . . istiyorum ki . . . |
|
|
Mevlana'ya Mektup 2
(Þebnem Piþkin) 22 Ocak 2008 |
Bireysel |
| |
 Var iken aslýnda yoktu isem, belki yok olunca gerçekten var olabilirim... Varlýktan da geçtim,yokluktan da... Geriye sana yazdýðým mektuplarým kaldý Caným Efendim... |
|
|
Mevlana'ya Mektup 1
(Þebnem Piþkin) 14 Ocak 2008 |
Bireysel |
| |
| Caným Efendim! Nacizane kulunuz bendeniz de hayatýnda ilk defa bir insana duyulan aþk duygusuyla tanýþtý. Aþk'ý var olan her þeyde görmüþtüm, bir insanda hariç... Gün o gündür ki o yüce duyguyu bir faniye karþý da hissettim. |
|
|
Kalem
(Þebnem Piþkin) 12 Ocak 2008 |
Aþk ve Romantizm |
| |
 Yazýyý yazan bir "aþýk" olunca, baktýðýnda neyi gördüðünü, gördüðünde neyi sevdiðini bilince "aþk"ý anlatan kaleminden de mürekkep yerine "aþk" damlar. Bu defa Aþk'a dair bir-iki satýr da benden... |
|
|
Baþlýksýz
(Þebnem Piþkin) 15 Aralýk 2007 |
Sürrealizm |
| |
 Yaþamanýn deðerini anladýðý gün, yaþamýndaki son günüydü. Ne hazin! Ya sizin bugün yaþamýnýzýn son günü olsaydý neler düþünür, neler hissederdiniz?
-Garip bir hikaye daha...- |
|
|
Galaktik Irk
(Þebnem Piþkin) 5 Aralýk 2007 |
Didaktik |
| |
 Bir kertenkele dile gelirse neler anlatýr?
Galaktik Irk'a dayanan sürüngen tarihini bir de onlarýn aðzýndan dinleyin! |
|
|
Kitaplarým Hakkýnda:
BÝR – Cinius Yayýnlarý, 2006
Baktýklarýmýz, gördüklerimiz, düþündüklerimiz üzerine bir kitap...
“Bu kitapla sizi zihnimin içine, Bilgi’ye giden yolda birlikte yolculuk yapmaya davet ediyorum. Eðer davetimi kabul ederseniz yaþama, ölüme, zamana, insana yani bilgiye dair sorularla dolu bir yolda, Gerçek’e doðru birlikte bir yolculuða çýkabiliriz. Yol’a çýkmaya var mýsýnýz?”
Þebnem Piþkin, Cinius Yayýnlarý’ndan çýkan ilk kitabý Bir’de zaman, yaþam, evren, yaratýlýþ, ölüm, insan ruhu gibi kavramlarý çeþitli kaynaklara, yaþam tecrübelerine dayanarak anlatýyor ve bölüm sonlarýnda çýkarýmlarýný okuyucuyla paylaþýyor. “Ben” olanýn “Bir” olana yolculuðuna eþlik edeceðiniz bu kitapta belki de kendiniz için yazýlmýþ satýrlarý okuyacak, ihtiyacýnýz olan bilginin ihtiyacýnýz olan zamanda sizi bulduðunu göreceksiniz.
Yazar, bu kitapla son yýllarda “var oluþ, ölüm, din, ezoterizm” üzerine yaptýðý araþtýrmalarla vardýðý anlayýþ ve bilgiyi toplumsal fayda yaratma arzusunun da bir sonucu olarak okuyucuyla paylaþýyor.
TUÐRA – GOA Yayýnlarý, 2008
Yýl, 1878; yer, Ýstanbul; Padiþah, 2. Abdülhamit…
Aþk mý, sadakat mi, siyaset mi?
Kendi zaman ve mekânlarýna sahip farklý boyutlar bir anda sizin de içinde bulunduðunuz zaman diliminde kesiþseler ve sizi geçmiþ sandýðýnýz zamanlara geri götürseler neler olurdu, hiç düþündünüz mü?
Beyoðlu sokaklarýnýn sýradan kalabalýðýyla baþlayan sýradan bir gün... Zamansýzlýðý þimdiki zamana taþýyan sýra dýþý bir antikacý dükkânýnda, sýra dýþý bir tuðra koleksiyonu...
Ve sýradan olan yaþama ve zamana dair tüm kavramlarý sýra dýþýlýða taþýyan bir hikâye.
Osmanlý tarihine meraký ile tanýnan Turan Bey hayatý boyunca insanlarý anlamaya çalýþmaya hiç lüzum görmemiþtir. Ama zamaný anlamak ister. Zamaný anlamak için maddeyi aþabilmelidir. Ýnsanlarý anlamak için ise yaþama onlarýn gözlerinden bakmayý öðrenmeli... Zamanda bir kapý aralanýr ve Turan Bey kendisini 1878'in Ýstanbul sokaklarýnda gezinirken buluverir. Kendi zaman boyutunda almayý reddettiði yaþam derslerini þimdi baþka bir boyut ve baþka bir zamanda almaya mecbur kalacaktýr.
ÝSRAFÝL’ÝN AYNASI – AstreA Yayýnlarý, 2009
“Elementtim öldüm, bir bitki oldum; bitkiydim öldüm, bir hayvan oldum, hayvanken öldüm, bir insan oldum”
Ve ruh, yedi kat yukarý göklerdeki tahtýný býrakýr da aþaðýlara, hem de ta aþaðýlara inmeye gönüllü olur. “Ýsrafil’in Aynasý” ruhun ezelde baþlamýþ olan serüveninin hikâyesidir. Ruh halden hale geçer, insan kisvesine bürünür ve Aþk'ý aramaya baþlar. Yüce Yaratýcý bir nefes üfler, bir su damlasý akar ve okyanuslara karýþýr. Bir kuþ kanat çýrpar ve dünyada yaþam baþlar. Rüzgâr, bulutu sürükler ve bulut gök kuþaðýnýn içinden geçer. Kýrmýzý bir damla düþer gökten, kan olup bedene girer. Ýsrafil borusunu çalar ve tüm insanlar uyanýr.
Ýsrafil’in Aynasý, hayatta eðilip bükülmeden “elif” gibi dimdik, dosdoðru olabilmenin kitabýdýr.
KIRKLAR DÝYARI - Astrea Yayýnlarý, 2010
"Kýrk kapý ardýnda kýrk sýr
Yarýsý var oluþa dair, diðer yarýsý da var olana
Sýrlarý bilmeyenler ölmeye mahkum ne yazýk.
Bilenler uzanacaklar sonsuzluða."
Yaþamdan keyif almayý çok önceleri býrakmýþtý. Artýk yaþam tatsýz, keyifsiz ve gereksizdi onun için. Ölmeye karar verdi, bugün onun son günü olacaktý. Her zamankinden farklý bir güne baþladý: Son gününe.
Güneþi doðarken görmüþtü ama batýþýný göremeyecekti; baharý ilk defa hissetmiþti ama bu onun görüp göreceði son bahar olacaktý. Baþladýðý gün bitmeden ölüme atladý, ve öldü…
Yaþamda vermekten kaçýndýðý mücadeleyi þimdi gittiði yerde vermek zorunda kalacaktý. Yaþamdan kaçmayý baþarmýþtý ama artýk bulunduðu yerden kaçmak için hiçbir þansý yoktu. Ya kor ateþlerde yanacak ya da kýrk sýrla dolu, kýrk kapýyý bulacaktý.
Kýrklar diyarýna gönderildi. Kýrk kapý ona sonsuzluðu vaat ediyordu. Peki bu diyarda saklý olan kýrk sýr neydi?
|
|
