Mehmet Ali Cengiz’in “Mondros’tan Cumhuriyet’e Malatya” adlı eserini okudum…

Değişik râvî ve kaynaklara dayanarak kaleme aldığı bu eserin Malatya için çok önemli bir kaynak olduğunu düşünüyorum.

Eserde verilen bilgiler her ne kadar sağlam kaynaklara dayandırılamamışsa da; yaşamış-geçirmiş insanların râvî leriyle dolu bilgiler olduğu için -bana göre- kayda değer bir eser.

Okuyunca çokça istifade ettim…

Çünkü bu güne kadar Malatya hakkında bilmediğim, duymadığım bilgiler aktarılmış bu eserde.

Seksen dört yaşındaki Darendeli bu bilgenin, -hatırlayabildiğim kadarıyla- bugüne kadar 23 eseri yayımlanmış ve piyasaya sunulmuştur….

Çoğunu kendi imkânlarıyla yayınladıkları bu kitaplardan 14 tanesini Kültür ve Turizm Bakanlığı tarafından satın alınmış…

Bir köy enstitüsü mezunu olarak öğretmen olup daha sonralarda Gazi Eğitim Fakültesi Türk Dili ve Edebiyatı Bölümünü bitiren bu yazarı İstanbul yayıncıları nasıl tanımamış…

Özellikle belge niteliğinde kaleme alınan bu eserlerden 14’ü Kültür ve Turizm Bakanlığı tarafından satın alındığı halde bu yazarı İstanbul neden keşfedememiş hala anlamış değilim.

Kendi imkân ve kişisel çabalarıyla yazıp yayınladığı eserlerle Malatya’nın kültürüne katkı sağlayan bu sessiz ayaklı tarih adamı kimseler sormamış mı bu güne kadar….

Bencileyin, kendi kaderiyle baş başa bırakılan bu mütevazı adam öne çıkıp tanıtımını yapmış olacak ki, hala gereği gibi tanınmamış ve hala kapalı bir kutu ve yazamadıklarıyla işlenmemiş maden gibi keşfedilmemiş duruyor ve hala tabiri caizse kendi yağı ile kavruluyor.

Her ne kadar, “Halk Bilgisi Bakımında Köyü”, “Mustafa Kemal’in askerleri”, “İlimiz Malatya”, “Halk Şairi Hulusi”, “Tohma Havzası”, “Darende Turizm Rehberi”, “İstiklalimize Kan Veren Malatyalılar”, “Malatya Gönül Sultanları”, “Evet Öğretmenim” gibi öne çıkan seçkin eserler verip, ‘Ufuk Tv’ gibi yerel televizyonlarda “İz Bırakanlar” programları yapsa da/yapmışsa da, bütün bunlar mahalli kalmış ve Malatya’nın misakı sınırları dışına taşmamıştır.

Tek kelimeyle; Malatya’nın ayaklı tarihi ve bilgesi M. Ali Cengiz iyi tanıtılmamış ve tanıyamamışız.

Bence bu Malarya’lıların bir kaybı …

Malatya’nın bilinmeyen yönlerini yazan bu yazara da, Merhum Hüseyin Çolak ve Ahmet Şentürk’e vefatlarından sonra yapıldığı gibi, anmalar, sempozyumlar düzenlenecektir ama…
Elbette ki, bir gün, Mehmet Ali’lerin değerleri de bilinecektir…

Er geç bilinecektir ancak gönül isterdi ki, Mehmet Ali’ler ölmeden tanınsın…

Gönül isterdi ki; Mehmet Ali Cengiz hoca hayattayken, yaptıklarının semeresini alsın…

Tekrar Mondros’tan Cumhuriyet’e Malatya’ya dönecek olursak; bir oturuşta okunacak bir kitap değil ama her Malatyalının kütüphanesinde bulundurulması gereken kaynak bir kitap…

Yayın tarihi 2000 olan bu eser 144 sayfa ve resimlerle beslenmiştir… .

Lakin kitabın kapağını hiç beğenmedim.

Birinci sayfada bozkırları anrıdan çıplak bir arazide çekilmiş ‘Malatya Atatürk Evi’, arka kapakta ise; bir restaurantın reklâmı yer alıyor…

Ne diyebilirim ki…

Ciddi bir yayınevinden çıkmayan kitapların kapakları ancak bu kadar olur…