Bir konferansta dinlemiştim; ‘elin adamı banyoda bile kitap okuyor’muş…

Nasıl mı?

Kitabı naylon poşetle muhafaza ederek…

Size de biraz abartılı geldi değil mi?

Konuşmacı abartılı konuşmuş olabilir ama imkânsız değil…

Her ne ise; konuyu “okuma alışkanlığı”na getirmek istedim.

Peşinen ifade edeyim; ben günde en az elli sayfa kitap okurum. Vallahi da okurum, billahi de okurum.(Gerçi yemin edecek bir mecburiyetim de yok ama samimiyetimi ifade etmek için bütün bunları söylüyorum) Gündüzleri işte olduğum için; akşamları kitap okurum. Kitap okumadığım akşamlar kendimden bir eksiklik hissederim, hatta uyuyamadığım bile olmuştur kitap okumadan yattığım geceler.

Demem o ki kitap okuma alışkanlığı; o kadar zor bir iş değildir.

Hatta hiç zor değildir.

Bilakis kitap okumak çok zevkli ve bir o kadar da eğlenceli bir eylem…

Yeter ki, okuyucu okuduğunu anlayarak okuyabilsin…

Anlayarak okuma alışkanlığını edinen bir insan, okumadan edemez…

Tıpkı bende olduğu gibi; alışkanlığın ötesinde bir bağımlılık yapar.

İtiraf edecek olursam, ben; kitap okuma bağımlısıyım.

Bütün bunları neden ifade ettim?

Geçenlerde (hatta birçok gün) otobüste kitap okuyan gençleri gördüm. (muhtemelen sizin de birçok zaman karşılaştığınız gibi)

Otobüslerde, yolculuk esnasında kitap okuyan gençleri görünce aklıma Vali Doç. Dr. Ulvi Saran’ın Malatya’da başlattığı ve iki yıldır (2010-2011) devam eden “Malatya Okuyor” kampanyası geldi…
Anlaşılan Sayın Valinin attığı tohum yeşerdi…
Hafızam beni yanıltmadıysa; “Malatya Okuyor” kampanyasıyla başlatılan okuma eylemi; 2-3 milyon kişiyi aştı.
Anlayacağınız (Valimiz Doç. Dr. Ulvi Saran’ın da ifa ettiği gibi) Malatya gençleri okumada; Guinness Rekorlar Kitabına girmeye hak kazandı…
Evde, arabada, çarşıda-pazarda, Malatyalı gençlerin elinde kitap görmek hakikaten sevindirici bir olay…
Zira okuma alışkanlığı alışkanlıkların en güzeli ve en özelidir.