“Ömür Bohçam”

Doğrusu şu şair ve yazarlar tuhaf insanlardır…

Herkes kendi gizini, sırrını, esrarengiz hallerini örtemeye çalışırken şair ve yazarlar tam tersi, ifşa eder paylaşırlar.

Paylaşmada şair ve yazarlar kadar cömert insan yoktur yeryüzünde…

Şu bir gerçek ki, herkes bir şeyler paylaşır ama şair ve yazarlar paylaşılmayan şeylerini de paylaşmaya kalkışırlar ki, Allah burada onları ikaz eder…

“Onların her vadide şaşkın şaşkın dolaştıklarını ve gerçekten yapmadıkları şeyleri söylediklerini görmedin mi? (Şu’ara: 225-226)”

Her şeyi paylaşmaya meyilli şair ve yazarlar, -Kur’an-i tabirle - yapmadıkları şeyleri de söylüyorlarmış…

Ancak iman eden şair ve yazarlar müstesna…

“Ancak iman edenler ve sâlihâtı işleyenler, Allah'ı çok çok ananlar ve haksızlığa uğratıldıklarında kendilerini savunanlar müstesna. Haksızlık edenler, hangi dönüşüme döndürüleceklerini yakında bileceklerdir. (Şu’ara: 227)”

Ayete de açık ve net ifade edildiği gibi; Allah’ı çok anan, uğradıkları haksızlığa cevap veren mümin şairlere, saldırılara cevap verme hakkı tanınıyor…

Çünkü inanıp iyi işler yapan şair ve yazarlar, düşüncesine/usuna doğan gerçek şeyleri söyler.

Gerçekçi olur, öyle her vadide de şaşkın şaşkın dolaşmazlar...

Sözlerini abartmaz, yapamayacağı şeyleri söylemezler…

Çünkü şiir, yüksek bir sanattır, hikmetli şiir, bir ilham esintisidir…

Şiirin insan düşüncesi üzerinde etkisi ‘sihir’ kadar etkilidir. Aslında şiirin kendisi bir sihirdir; çünkü şiir sihirli sözdür…

Âlemlere rahmet olarak gelen Peygamber, “şiirin bir kısmı hikmettir” sözüyle gerçeğe dayalı şiirleri övmüştür, gerçekleri anlatan/yazan şair ve yazarları övmüştür…

Şiir, öylesine önemli bir tebliğ aracıdır ki; Allah bile övmüştür…

İsmini ‘şairler’ sözcüğünde alan Kur’an-ı Kerimin Şu’ara Suresinin 224. ayetinde; “eş-şu'arâ = şairler “ olarak geçer. İçeriğinin genişliğinden dolayı el-câmi'a = Toplayıcı da denilen bu Sure, şiir sanatının zirve yaptığı Mekke’de 47. sırada inmiştir…

Bütün bunları niçin anlattım…

Şiir ve şairlerle ilgili tüm bu olup bitenleri Kemal Deniz’in “Ömür Bohçam” adlı dördüncü şiir kitabı çağrıştırdı bana.

Ömür Bohçam…

“Ömür Bohçam” kelimesi sizlere neleri çağrıştırır bilmem ama…

Charles Dickens; “Şu bir geçek ki, her insan diğerleri için derin bir gizemdir.” der ama Şair Kemal Deniz bunun tam tersini yapmış…

Kemal Deniz, acılarını, sızılarını, sevinç ve coşkularını, hatta korku ve tasalarını “Ömür Bohçam” da bir buket gibi okuyucuya sunup paylaşmıştır…

Bugüne kadar yalnız eğitimci-yazar olarak bildiğimiz ancak -bir iki yıl zarfında- peş peşe yayınladığı şiir kitaplarıyla Kemal Deniz, övgülere mazhar olan şairlik unvanını de hak etmiştir…

Peygamber Efendimizin, “Şiir söz konumundadır. Onun güzeli, sözün güzelidir” hadisinde işaret buyurduğu gibi şairler güzel söz söyledikleri nispette güzelleşirler.

Öyle ki; şiir sanatının zirve yaptığı bir dönemde “Ukâz Şiir Panayırında beğenilen şiirler Kâbe duvarına asılacak kadar değer verilirdi şiire, güzel söze, sanata…

Bu perspektifte, Ömür Bohçam değerlendirildiğinde Kemal Deniz, güzel sözlerle ömür bohçasını açmıştır okuyucularına.

Şahsen ben; Kemal Deniz’in ömür bohçasında azık olarak; sevgi, aşk, vefa, muhabbet ve kardeşliği gördüm…

Meraklısına not: Malatya Araştırmaları Derneği Yayınları arasında çıkan 200 sayfalık Ömür Bohçam’a 0 422 324 44 44’ten ulaşabilirsiniz…