Bir Akşamüstü

Bir akşamüstüydü
Yine sensiz geçirdiğim bir akşamüstü
Ve bu akşamüstü almıştım ölüm haberini
Gidişinin verdiği hüznü yaşıyordum
Tüm bedenim ağlıyordu yalnız kalışıma ve sana
Arkandan bağırıp çığlık atsamda
Ne bir ses vardı ne de senden bir iz
Öyle bir başıma kalmıştım
İçimde özlemin olsa da direnemiyordum
Bu sessiz gidişine yıkılıyordum hayallerin yıkılması gibi
Yokluğun bedenimi sararken
Sana hiç olmadığım kadar ihtiyacım varken
Gittin öylece tabuta girerek
Bir akşamüstü gidiyordun yüreğimden
Silinecekti belki de seninle olan bütün anılarım
İçinde senin olduğun bütün güzel şeyler
Yitip gidiyordu bir tabutla birlikte
Belki de o masmavi gözlerinde soluyordu
Gidişinin sessizliğinde kaybolup gidiyordu
Ya da senin olduğun her an silinecekti
Yitip gidişinle ben de yalnız kalacaktım
Unutma sevdiğim bir akşamüstü kaybettim seni
Ama gizli mabedimin en güzel yerinde
Bana bakıp gülümseyeceksin
Sen gitsende geride hiç olmadığı kadar
Seni seven, unutamayan bir adam kalacak
Boynu bükük çiçek misali hasret kalacağım sana
Her daim gülen güzel yüzlü sevdiğim