DENİZ GÖZLÜM

Akşamın kızıllığı gibi uzanıyor deniz önümde
Ve deniz dalgalarıyla ıslatıyor bedenimi
Eşsiz salınışıyla sürüklüyor ruhumu uzaklara
Buğulanıyor gözlerim akan yaşlarla birlikte
Çünkü deniz alıp gitti sevdiğimi
Çünkü masum ve saf aşkımız bir gece son buldu
Deniz o gece gösterdi bize tüm korkunçluğunu
Ve dünyadaki her şey sustu
Sadece ikimiz acı haykırışlarda bulunduk
Güzel giden hayatımız bir gece sonu karanlıkta
Soldu mevsiminde açması gerekipte açamayan çiçekler gibi
Kurudu kırıldı aşkımızı taşıyacak dallar
Ve bir gece gittin yüreğimden deniz gözlüm
Deniz gibi sonsuz ve mavi bakan gözlerin
Denizin hırçın dalgalarıyla birlikte gömüldü derinlere
Sen gömülüp giderken ben de tükendim bedenimi saran acılarla
Ardından ben de duramadım sensiz yaşanacak bir dünyada
Senin gittiğin sahilde
Ben de atladım hırçın dalgaların kucağına
Bir gece karanlıkta dans edercesine yok olurken sen
Ben de meydan okudum hem hırçın denize hem de ölüme
Ve hiç kimse yalnız kalmamalı yeryüzünde diyerek
Sana geldim senin yok olduğun sahilde
Seni bedenimin her yerinde hissederek
Yok oldum senin gibi kara bir gece de
Seninle dünyada yaşayamadığım aşkı
Bu soğuk gece de sana kavuşarak
Cennette yaşadım sonsuzlaşarak güzel aşkını
Deniz gibi sonsuz ve mavi gözlerine bakarak
Erdim en yüce sevdaya ellerini tutup aşkını aşkıma katarak.