Bir günün başındayım şimdi. Kapının önünde bekliyorum. Birazdan yürüyeceğim. Günün içine dalmaya hazırlanıyorum. Bu gün yeni bir gün diyorum ve o günün bilincine varıyorum. Derin bir nefes alıyorum şimdi.

Baharın başındayız henüz. Hava soğuk. Ağaçların dallarında tomurcuklar yeni yeni. Patlamaya hazırlar. Bahara hazırlanıyorlar. Kim bilir o tomurcukların içinde şimdi neler oluyordur. Her bir hücrede bahara doğru bir hareket vardır. Çiçek ve yaprak olacaklar, Coşacaklar.

İlk gördüğüne merhabayla başla istersen diyorum kendi kendime … Biraz da gülümse. Karşılığında sen de bir gülümseme ile bir de merhaba al. Kahvaltıdan sonra iyi gelir. Bir gülen yüz uykunu çaydan iyi açar inan. Hatır da sor istersen diyorum ayrıca, sen de iyiyim diyecek bir fırsat bulmuş olursun. İyiyim deyince iyi de olursun.

Kuşlar da var etrafta. Ne derler bu serçeler vıcır vıcır birbirlerine? Bir oraya konarlar bir buraya... Hele şu kaldırıma konan hiç korkmaz benden. Üstüne yürüdükçe bir iki sıçrar sağa sola. Ne bulduysa orada yine başına zıp zıp döner durur.

Şimdi bindim dolmuşa. Hemen bir gülümseme ve “günaydın” diyorum ilk gördüğüm yüze. Herkesin başı önde,dalgın dalgın bakınıyorlar. Çıt yok… Öyle olmayacaktı, "hani bir gülümseme alacaktım ya o nerde?" diyorum kendi kendime. Hiç kimse üstüne alınmadı. Hiç kimsenin mi günü aymadı ne...

Ne güzeldir aslında bir günaydına sadece günaydın dendiği için günaydın demek. Bir gülümseyiş hediyesi yanında… Mutlu eder adamı. Adam dedim değil mi? Adam mı? Adam adamla yaşar derdi Babaannem. Nedense şimdi aklıma geldi.