Ormanın birinde aslan kral hayvanları toplamış. Yüksekçe bir kayanın üzerine çıktıktan sonra gürlemiş.

-     Ey orman halkı nasılsınız?

Hayvanlar hep birden korkuyla bağırışmışlar

-     Sağlığınıza duacıyız kralımız…

Aslan devam etmiş

- Ey halkım her gün yediğim etlerden eskisi kadar tat alamıyorum. Duydum ki komşu ormanın kralı aslan etlerine tuz dökermiş. Gidip biriniz o ormandan bana biraz tuz getirsin istiyorum. Var mı gönüllü olan?

Hayvanlar arasından hemen bir mırmır yükselmiş. Kolay iş değilmiş doğrusu karşı ormana gitmek… Günü gelmeden karşı ormanın kralına yem olmak da varmış işin içinde. Onun için de hiçbiri gönüllü olmamış. Bunun üzerine aslan kral yeniden gürlemiş.

-Madem gönüllü yok, ben de o zaman uzun boylu kır at ile eşeği seçtim. Yarın sabah ikisi yola çıksınlar. Bana tuz alıp dönsünler. Eşek yükü taşısın at ise ona göz kulak olsun.

Bunun üzerine at ile eşek ormandan uğurlanmışlar. Gidiş o gidiş… At ile eşek tam üç yıl sonra bir parça tuz ile geri dönmüşler. Hemen aslanın huzuruna alınmışlar. Aslan büyük bir öfke ile gürlemiş.

-     Bu nasıl bir iştir ki tuz almaya gidiyorsunuz ve tam üç yıl sonra geri geliyorsunuz?
Korkudan dilleri dolaşan at ve eşek başları önde öylece kalakalmışlar. Aslan yeniden gürlemiş.

-     Sen anlat bakalım at neden bunca yıl gelmediniz de şimdi geldiniz?

At cevap vermiş

-Kralım benim suçum değil. Eşek yüzünden oldu. Eşek karşı ormana üç yıllığına kral seçildi. Bırakmadılar da ondan gelemedik.

Aslan:

     -Eşek karşı ormana kral mı oldu? Ne diyorsun sen?

Diye gürleyince eşek anlatmaya başlamış.

- Yüce kralım, estağfurullah… Ama benim suçum değil inanın. Biz ormana vardığımızda karşı ormanın kralı ölmüş meğer. Kral ölünce de başkaca da bir aslan olmadığından hayvanlar arasından birini kral yapmak için seçim yapmaya karar vermişler. Artık krallığın adına da benim telaffuz edemediğim bir ad vermişler. İşte tam ormana girdiğimizde hayvanların hepsi birden avazı çıktığı kadar bağırıyorlardı.

Aslan ,
- Size ne bunlardan…

Diye gürleyince eşek devam etmiş.

-Çok haklısınız yüce kralım. Ama şöyle oldu. Bütün hayvanlar kral olmak için her bir taşın üzerine çıkmış bağırırlarken, çok af edersiniz benim de anırmam tuttu. Benim sesim herkesin sesini bastırınca herkes bana yöneldi. Başladılar beni alkışlamaya. Ben daha bir şey anlayamadan herkes peşimden gelmeye başladı. Yüce kralım haddim olmayarak beni kral seçtiler.

     Kral hafif gülümseyerek yine seslenmiş.

-     Hadi diyelim öyle oldu… Senden kral olmayacağını bunca sene nasıl anlamadılar?

Eşek biraz durmuş ve sonra devam etmiş.

- Kralım inanın çok uğraştım benden kral olmayacağını anlatmak için ama anlatana kadar üç sene geçti….

Kral tekrar hiddetlenmiş

-     Peki, sen geldikten sonra şimdi o ormanın kralı kim oldu?

Eşek tekrar anlatmaya başlamış.

-     Kralım şimdi orada bir hindiyi kral seçtiler.

Kral hayrete düşerek kükremiş.

-     Hindi nasıl kral olur yahu? Hadi seni anladık da o tüylü şeyi ne diye seçtiler

Eşek bu sefer biraz da seçim kaybetmenin üzüntüsüyle söze devam etmiş.

- Kralım bu hindi diğer tüm hindileri de çağırmış. Hep birlikte bağırmayı öğrenmişler. Seçimi kazanan hindi bir taşın üstüne çıkıyor bağıra bağıra bir şey söylüyor, diğerleri hep beraber onu yüksek sesle tekrar ediyorlardı. Orman gulu gulu seslerinden geçilmez oldu. İşte ondan benim sesimi kimse duyamadı ve hindi kral seçildi.