Geleceksen gel
Gelmeyeceksen.... yine de gel
Kulaklarım zilde
Gözlerim yolda
Umutlarım boşlukta
Her biri bir asker
Bekliyor nöbette... gel !

Sabır mı ?

Evet, sabrın yaratanıyım ben
iğneyle kuyu kazan
Sona beş kala geri bozan
Deliyim ben

Ben ki;
Güneşi dudağından emen
Rüzgarı öpen alnından
Suyu yatağından soran
ve sorgulayan...
Ayağı göl, başı pınar
Ve gölgesinde aşıklar ağırlayan
Delikanlı bir çınar ağacıyım ben

Bana kendimi anlattırma... gel !

Ben bir tarih olmadan
Sen sararıp solmadan
Hadi geç kalma
Sonsuza dek sürer sanma
Bir tek ömrüm var
Onu da sen harcama....
Gel ! (desem gelir misin ?)