Çok özlüyorum seni...
Saçma sapan yerler ve zamanlarda aklıma gelecek kadar. Aylardır elime almadığım kalemimi satırlarda upuzun bir geziye çıkaracak kadar. Ve otobüsün camına başını dayamış küçük oğlan çocuğunun gözleri ne kadar güzel diye düşünürken, senin gözlerini özleyecek kadar...

Zaman ne kadar çabuk gectiyse ben o kadar amansızım.
Sen ne kadar uzaktaysan ben sana bir o kadar yakın...

Senin yaşadığını bildiğim kentin caddelerini bir daha bir daha arşınlarken ve içimdeki senler sehrinden kopamazken sana çıkıyor bütün sokaklar. Şarkıların hepsinde anlam bulduğum bu yolculuklar varken unutamayacağım ben seni. Senin haberin bile yokken kalbimin bir yanında sana her zaman yer olduğunu bilmemen, en güzeli senin yollarinda yürürken düşündüklerimin... Ben, sen bilmediğin kadar içindeyim senin.

Sonsuza kadar acabaların yormaya başladığı otuzlu yaşlarıma yaklaşırken evet itirafımdır bu; bir yanınla sen her daim içimdesin.

Ne ayrı yürüdüğümüz yollar, ne bizi başkalıklara atan pusulanın yönleri değiştiremiyor. İcimde birkaç nota, asla senli hayallerden ve senli hayatın acabalarindan vazgeçemiyor. Bütün sokaklarım sana doğruyken, hiçbir yönüm kendime çıkmıyor. Zamanlar yıla döndü, senin yerin değişmiyor...


*Bulent Ortacgil'e ait bir Sarki ismi.