Allegro moderato fikr-i firarların başlangıcı burası. Ve ilişkimizin baharını beş geçiyor saat. Aklımda sana dair binlerce düşüncenin son operası ve yağmura gebe bulutlarla bezeli başkentin gökyüzü. Ne garip buralardan bir şeyler yazmak sana. Yine sana söyleyemediğim ne varsa, kifayetsiz kaldığına inandığım, yüzüne bakarken kuramadığım onlarca kelimeyi yazarken sığdırabilmek satırlara.

Anlatamadığım çok şey varsa…
Ve senin bilmediklerin…
Belki de bilmemen gerekenler…

Güzel bir senfoninin en alışılmadık allegro moderatosundayız seninle. Hani her klasik müzik dinleyişimde bir keman yayından çıkmasıyla tanıdığım bölümlerden birinde. Beni nedenini anlayamadığım bir sevince boğan notalar dizgisine kendimi kaptırırken yaşıyorum sevginle aklımdan esip giden fikr-i firarlarımı. Sen bana bakma, böyle aşık olurum işte ben.

Sahi daha önceden yaşadım mı böyle bir şeyi dersin?
Yaşasaydım çok daha önceden anlatırdım satırlara fikr-i firarlarımı. O yüzden değil mi ki ilk oluşunu sığdıramayışım satırlara. Bazen bir dua oluyorsun gitme diyorum, bazen bir melodi oluyorsun –allegro moderato- tanıyorum, bazen bir rüzgar oluyorsun ürperiyorum. Dün oluyorsun, bugün oluyorsun, yarın oluyorsun. Mutluluğum oluyorsun, korkum oluyorsun, aklım karışıyor anlamıyorum…

Neyin dalgalanışı bu bilmiyorum. Sokaklarda koşmak isteyişim neden ve neden seni bu kadar sevişim anlamıyorum. Gerçeklerle yüzleşmenin vakti gelecek mi bir gün yine diye yaşadığım tarifsiz, içimi kemiren şüphelerime yer yok seninle yaşarken. Ve gözlerinin bulutlanışını gördüğüm günden beri korkuyorum ilk yağmurunda sel olup akar şehirlerin hepsinden içimde ne varsa diye. Umursamaz kız çocuğuyum ellerimi kaybederken ellerinin içinde. Ne varsa rengini senle buldu içimde.

Bak, her satır anlaşılmaz, ancak yaşanır bir fikr-i firarın ta kendisi yine. Sense en güzel gülüşünle gözlerimin önünde. Bana güç verdiğin için nasıl teşekkür etsem az sana. Çok garip, yine bilmeyeceksin bu anlattıklarımı da. Bilmen için değil, öyle olduğu için yazdım zaten. Saniyeler geçiyor, melodiler değişmiyor. Allegro moderato bir akışkanlık, yağmursa başlamadı hala. Alışkanlıklarım daha yorgun benden, umursamazlıklar umarsız bir sancı. Kırmızının ateşi, siyahla ellerimde bütünleşen. Nereye baksam hep sen, sen…

Fikr-i firarın son satırı burası, artık tutulması imkansız anlamıyla çelişen yüzlerce sözcüğün,
Tek şahit; allegro moderato…




(Allegro Moderato : Tchaikovsky Violin Concerto Part2 )