Kanun Önünde Eşit Pislik ' ten
Kanun Güvencesinde Eşit Temiz'lere
17 MUHARREM 1431 CUMARTESİ
22.38
İnanalım Soğuk Mevsimin Başlangıcına
FÜRUZ FERRUHZAD


İnanmayacağız lakin Beşinci Mevsim'in yitip gittiğine.!
"Aşk'a Veda" yoktur.

Vedia'sı vardır Aşk'ın.
..
Gurbetine gider de götürmez mi O'nu.?
Yanında../.. Yüreğinde../..Sürgününde../Süreğinde..

Gurbetine gönderir de beklemez mi O'nu.?
Canında..Kanında..Damarında..Ah Damarında..Şah Damarında..
Beklemez mi O'nu Gurbetine Gönderen.?
Gönlünde..Gözünde..Her Sözünde..
Öz'ünde..
Beklemez mi O'nu gurbetine esir veren../..esir düşüren.?

O an'a dikilen göz.
Asla geçmez aslından../..O'na kaçışından../..Asla vazgeçmez.!
Dağ nedir ki Ferhat'a.?

O'nun gözünde göz olmuşa nedir ki dağ.!
Ve nedir ki O'nun gözünde gün.?
Uzadıkça uzayan bir an için..
Yüzyıllık bin yıllık onbin yıllık ....
Bir başka andan başka..
Kısaldıkça kısalan.

Aşk'ın Zamanı Yoktur.
Her andır.

Ayrılık..?
Farazası bile değil.
Bir anlık.

Gel de inandır şimdi bu deli-divane aşığı..
Ayrılığa..
..
Uzay..?
Uzay bile uzayamaz O'nun gözünden.
O an' a saplanan gözden.
Uzay bile uzayamaz.

Meğer ki gözünü çıkarsınlar.
Özüyle bekleyendir zaten O.
Aslıyla bekleyendir biteviye ../..Sonsuza dek olsa bile.
Zaten O.
..
Deli Ruh'um.!
Kirletil ama sakın akıllandırılma..!
Sakın..!Kirletme ve kirlettirme sakın.!
Biricik varlığını..!
Asla O'nsuz Olamayacağın O varlığını..
O biricik varlığını sakın..
Kirletme ve kirlettirme sen.!

Bırak beni sakınmayı../..Kendini sakın sen .!
O yalancı kendinden.!

Bırakma.! .../... Asıl.!
Sakın bırakma asıl kendini..

Asıl kendini sakın sen asıl kendini..
Asıl kendine asıl sen asıl kendine..
Düşünme beni..!

Sen sen olmayınca ah benim Deli Ruhum.!
Kimden sakınsan gerek beni..
Bana seni gerek seni..
Neyleyim sensiz beni.!?
..
Bırakma sakın seni beni bizi.!
Kirletme sakın içindeki denizi.!
..
Bırakma sakın avucundaki O pırlantayı..
Yüreğindeki O bir damlayı.
Sakın bırakma.
Sakın.!
..
Tarçın kokulu sabunlarla yıkanmak ta vardır.
Beşinci Mevsim Umutlarla Arınmak'ta vardır.
Altın Damla Çoban Hasretlerle Koklanmak ta vardır.../..Her zaman kış olmaaz.!
Aramakla bulunmaz ancak arayanlarca bulunan bulunmaklar da vardır.
..
Tanrı kendine mahkum yaratmamıştır ey sevgili Deli Ruh'um!
Tanrı kendine mahkum insan yaratmamıştır ey sevgili aşkım Deli Ruh'um.!
Ya sen kendini kime ne adına ve ne için böyle mahkum edersin de..
Böyle ucuz;böyle basit hatalar yaparsın ah benim ele avuca sığmaz deli divane Ruh'um.!?
..
Muhteşem'e Muhteşem Hatalar bile yapmak gerekmez.
Basit bir hamle bile güldürebilir O'nun yüzünü.
Yeter ki ihtişamına halel getirmemiş olsun o basit hamle.
Hamlet'in anlatmak istediği de nedir ki bundan başka.
..
Aşk zor değildir.
Zorluk aşık olmakta..
..
Aşık;
Aşkının zorluklarına da aşıktır böylece maamafih.
..
Fih-i Mafih../..
Ah Minel Aşk..!
..
Kar bile güzeldir..Kardelenler boşuna beklemez O karlar altında..
Hele o ölümüne beyaz..Hele o ölümüne bembeyaz örtüler altında..
Boşuna beklemez baharın o ilk cemre ışıltılarını..
..
Ağlamak gelen içimin ukdesinden konuşmak zorunda kaldıysam..
Dilsiz mi sandın dı beni ey Deli Ruh'um..!
..
Mahkum eden tanrı mahkum olan tanrıdır da duy beni ey deli ruhum.!
Özgürlük ve Aşk Tanrısına Yemin Ediyorum.
Bu böyle yarım kalmayacak.!
O yarısı yoksa kendi yarısı da yoktur o yarının.
Koca-Karı Tanrısı Değildir Benim Tanrım.!
Eyy.!
..
Daha mı daha bir güzeldir -aşka niyaz-beyaz karda yürüyenler için kar..
Kütürdeyen kar değildir ey yar.
Bağrında uyuttuğu yarım yürek tıpırtısıdır kütürdeyen.
Bir Beşinci Mevsim Kıpırtısı'dır işte.
Damarına bastıkça köpürdeyen .
Kar'…
..
Kar.!
Yağ.!
Öyle bir yağ ki üstüme üstüme; kimse görmesin;kimse işitmesin;ve kimse zikretmesin beni..
O'ndan başka.!
..
Kar.!
Öyle bir yağ ki üstüme üstüme; kimseyi görmeyim;kimseyi işitmeyim;kimseyi zikretmeyim..
O'ndan başka.!
..
Kar.!
Öyle bir yağ ki üstüme üstüme; kimse üşütmesin -üşütemesin aşkımı.!
Karayağlı,karakatran,karayağır sevişmeler bile..!
Üşütmesin-üşütemesin işte.
Ah!
Kar..!
Ne yakar senin altındayken bile..
Böyle kalbimi.!
...
Dayan Kalbim Dayan.!
Az Kaldı Cennet Kıyametlerine..!
Sabbah Sabbah.!
...
Wesselam.!
..
Zeyl-i Selam:
Emre Kalkan bir nefes üflemiştir.
Ve bir ağlamak gelmiştir içinden yine.
Kewir Yüreğine..
Bu deli’nin.
Ama.
Kendini tutmuş ve ..
Bir türkü tutturmuştur yine..
Kendi kendine.
Bu Deli..

Hasretine..!
br> “Şakı benim şeyda bülbülüm şakı.”
“Bu Dünya kimseye kalmadı baki.”
“Sana da mı değdi feleğin oku.”
“Gel ağlama garib bülbül ağlama.”

İşte böylece yine kendini tuttu ve..
Ağlamadı Deli..
Söz vermişti Deli.
O’na.
O’nun kucağına…

Sadece O’na..
O’nu kucağına..
Ağlamak için.
Yemin etmişti Deli.
Kesin iman etmişti Deli.
Aşk’ına..
O’
Na.