Derste beyin fırtınası yaparken, bir kız öğrencim ilginç ve düşündürücü bir cümle kullandı.'Toplumda kadın erkek için bir ölçüttür.' dedi. Şaşırmıştım. Kızım ' Ne demek istediği açıkla, arkadaşların da anlasın' dedim. Hocam ' Biz başımızı erkekler için örtmüyor muyuz? ' veya 'Sokakta, evde erkeklere dikkat ederek hareket etmiyor muyuz? ' dedi ve sözlerine şöyle devam etti:' Neden hayatımızı erkekler biçimlendiriyor? Neden türbanı erkekler tartışıyor? Neden neden hayatımıza bu kadar karışılıyor?
Peki ' istediğin nedir? ' dedim. 'Kendi kararımı kendim almak istiyorum. Yaşamak istiyorum; nefesimi kimseyle paylaşmadan. Her nefes alışımda yanımda aşk adına, namus adına, arkadaş, abi adına birilerini görmek istemiyorum. Neden her şeyle burun buruna geliyorum. Neden tek başıma şarkılar söyleyemiyorum. Ya da hayatın tadına bakamıyorum. Herkes hakkımda karar alırken neden susturuluyorum. ' dedi.
'Peki tek geleceğin evlilik mi? Evlenmesen toplumda yerin yok mu? ' diye sordum.
'Yok ' hocam dedi. 'Bir kadın evlenince, çocuğu da olunca güç kazanır.' diyerek devam etti.' Kadınların hatta kariyeri ne olursa olsun bütün kadınların asıl gücü evliliktedir. Çünkü zayıftırlar, başlarını dayayacakları bir omuza bir desteğe ihtiyaçları vardır. Kadın başının beladan kurtulamamasının asıl sebebi de budur. ' diyerek sözlerini bitirdi.
'Kadınları sokakta hatta hayatın her yerinde biçimlendiren erkeklerse, bu hayat yolunda arabalarını delikanlıların üzerine sürmelerinin sebebi neydi? Kocalarını yarı yolda bırakmalarının nedeni neydi? ' sorusu içimde kaldı. Çünkü biliyordum ki dünyayı ve erkekleri asıl biçimlendiren kadınlardı. Biliyordum ki çoğu kere dünyayı zeka değil, deha değil; aptallık yönetirdi.