Türkiye yeni bir anayasaya şiddetle ihtiyaç duymaktadır. Çok sıkı bir şekilde tartışılmış, toplum tarafından benimsenmiş bir anayasaya. Devleti, vatandaşı, devlet ve vatandaş arasındaki ilişkileri, yasama, yürütme, yargı ve özgürlükleri yeniden, samimiyetle ve adaletle ele alacak bir anayasaya.
21. yüzyılda biz hala “başı açık- başı kapalı”, “parti içi demokrasisi olmayan çok partili sistem”, “etnik milliyetçilik”, “bürokrasi, siyaset, burjuvazi elitizmi”, “verimlilik devletçilik” “özerk üniversite”, “özelleştirme”, “imam-hatip”, “kadınlara dönük ayrımcılık” vb konuları “tartışmakla” kalmamalıyız. Daha doğrusu kalamayız.
Altmış yıllık çok partili demokrasi tecrübemiz, askeri darbelerimiz, terör yıllarımız, koalisyonlarımız, enflasyonlarımız, başarılarımız, gelişmelerimiz, ilerlemelerimizle biz yeni bir anayasa yapacak olgunluğa ulaştık.
Elbette bu anayasa yapımı çok sancılı, tartışmalı ve inişli çıkışlı olacaktır. Ama başka bir çaremiz kalmamıştır. Ülkemiz ana rotasını belirlemelidir. Çünkü aklı başında herkes için bu ülkedeki temel sorun bırakın “ana rotayı” “tali rotaların bile” çizilememiş olmasıdır.
Mustafa Kemal ve arkadaşlarının “kurtuluş reçetesi” ve “ulaşılacak hedefleri” belirlemeleri bu ülke için bulunmaz bir nimettir ve bu ülkeyi birçok beladan kurtarmıştır. Ancak bir ülke “belalardan kurtularak” yaşamaya devam edemez. Ülkelerin “rotalara” ihtiyacı vardır! Öncelikle “ana rotaya” yani “anayasaya”!
Bu anayasa bu ülkede yaşayan vatandaşların samimiyetle sahip çıkacakları bir anayasa olmalıdır. Bu ancak tartışmaya açılarak mümkündür. Toplumun tüm kesimleri bu tartışmaya davet edilmelidir. Katılmaları sağlanmalıdır. Bu süreçte tam anlamıyla ve katıksız bir özgürlük ortamı sağlanmalıdır. İnsanlar beyan edecekleri fikirlerden dolayı asla yargılanmamalıdır. Kast ettiğim elbette şiddeti öven ve şiddete yol gösteren fikirler değil!
Ortaya çıkan fikir ve yaklaşımlardan bir uzman kurul bir ön anayasa metni çıkarmalıdır. Bu daha çok bir öneriler metni gibi düşünülmelidir. Ve bu metin çok uzun olmamalıdır. Elli ya da altmış madde kadar.
Her maddenin tek tek oylanacağı bir referandum yapılmalıdır. Bu referandum sonucu ortaya çıkan elenmiş metin uzman kurul tarafından bir kez daha elden ve gözden geçirilmelidir. Yüzde yetmiş beşin üzerinde kabul gören maddeler haricindeki maddeler için yani tartışmalı maddelere uygulanacak yeni bir referandum sürecine girilmelidir.
Bu maddelerden yüzde elliyi geçemeyen maddeler metin dışına alınarak kalanlar yeniden yazılmalı ve tekrar referanduma gidilmelidir.
Yüzde altmışın üzerinde destek alan maddeler ile daha önce kabul edilmiş maddelerden oluşan yeni anayasanın rehberliğinde Türkiye’de “Yeni Bir Hayat” başlamalıdır.
Çok mu hayalî?
Peki, sizce ülkemizdeki asıl gerilimin kaynağı nedir?
Hayalî mi?
Ne Kürt memnun, ne Türk memnun, ne sivil memnun, ne asker memnun, ne işçi memnun, ne işveren, ne köylü memnun ne doktor memnun…
Evet, memnun olan birileri var; Türkiye’nin egemenleri.
Ancak Türkiye’nin egemenleri de artık bıçağın kemiğe dayandığının farkında. Bu ortaoyunu daha fazla sürdürülemez. Bu egemenlik bence tamamen yürürlükteki anayasaya ruh veren “rotasızlık” siyasetine bağlıdır. Rotasızlık Türkiye Cumhuriyeti’nin kaderi olmamalıdır. Türkiye Cumhuriyeti kendi kaderini kendi tayin etmiş onurlu bir ülkedir. Bu onuru devam ettirmek için acilen yeni bir anayasaya ihtiyacımız vardır. Ülke ve cumhuriyetin vatandaşları buna muktedirdir.
Muhtaç olduğumuz her şeye sahibiz!