Dünyada birbirinin eşi ne iki görüş vardır, ne iki saç kılı, ne de iki tohum. -Montaigne |
|
||||||||||
|
Kızlar büyük bir umutla evlenir ve boşanır, yanlış kişiyi seçtiklerini yaşayarak öğrenirler. Binlerce kadın boşanır. Bunda yadırganacak bir şey yoktur ki. Cesur ol. Kız düşünüp duruyor, ne yapsam diye, ailesi asla boşanmasını istemez, peki ailesinin evine dönemezse ne yapacak, bir yer bulması lazım, işi yok, iş bulması lazım. Ortada bir çocuk olunca iş zor görünüyor. Bana da zor çok; ama pes etmiyorum, zor beni adam etti, eder, zoru severim. O kıza buradan bir tavsiyem olacak: Her ne yapmak istiyorsan arkandayım, cesur ol, ailen seni desteklemese bile destekleyecek birileri vardır, iş bulup işleri yoluna koymak senin elindedir. O can sana ait, hayatta ne yapmak istiyorsan cesur olursan başarabilirsin. Selin, depremin oluşuna kimse engel olamadığı gibi senin aldığın kararlara da engel olmak isteyenler olacaktır, bir ölüm kalım savaşı vermedikçe kendini bulamaz, özgür olamazsın. Benim hayatta yaptığım en büyük hata en güzel hatadır, kadermiş bu, zamanla anladım. Hata bile olsa inandığın şeyler yapmalısın. Seni hiçbir güç durduramaz, o esarete, evlilik kabusuna son mu vermek istiyorsun, o baskıya, köleliğe devam mı etmek istiyorsun, ailen ve birileri mutsuz olmasın diye, karar ver, hayatını seç, hep kafanda kararlar alıp bu böyle devam edecek dedin, ettirdin, çekilmez olanı katlanılır olarak algıladın; ama içte olan, içinde olan mutsuzluk, nesin sen, köle mi, kadınlık zevkleri, bilinci, hiçbir olmadan yaşadığını, o evlilik kabusu başkaları için devam ettirdiğini biliyorum, sen kadın olmak nedir bilmiyorsun, biliyor olsaydın sana yazmazdım. Düşünüp durma, harekete geç. Rüyamda seni gördüm, bana şöyle dedin: “Gelcem.” Üzülme, güçlü o; ama savaş ver. Anlaştığın biriyle evlenirsin. Kafana göre yaşarsın. Ama çalışman şart. Sen değerli birisin. Değerli insanlar zor şeyler yaşar. Kendin için mi yaşayacaksın, yoksa başkaları için mi? Başkaları üzülmesin diye robot gibi mi yaşayacaksın, kendi özgür iradeni, yaşam sevinçlerinin üstünü mü örteceksin? Ölü gibi takılmaya devam mi edeceksin? Yoksa insanlara içinden geçenleri mi anlatacaksın? Hissettiklerin onları üzer diye onları yok saymaya mı devam edeceksin? Karar ver. Hayatta ne yaparsan yap İsa abi seni destekler, sever, başının üstünde taşır, yüreğinde. Hayatta yaptığım en büyük hata…kendimi bulmama yol açtı… Bunu bilen bilir. Bir gün seni kucaklamayı, yüzüne nehri seyreder gibi saatlerce bakmayı ve saçlarını okşamayı umuyorum. Ben senin İsa abindim, değil mi? Kozmik güzel kız! (çıkmazda olduğunu rüyalarımda gördüm, düşünüp düşünüp durduğunu) İsa Kantarcı
İzEdebiyat yazarı olarak seçeceğiniz yazıları kendi kişisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluşturmak için burayı tıklayın.
|
|
| Şiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleştiri | İnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babıali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratıcı Yazarlık | Katılım | İletişim | Yasallık | Saklılık & Gizlilik | Yayın İlkeleri | İzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Girişi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
İzEdebiyat bir İzlenim Yapım sitesidir. © İzlenim
Yapım, 2024 | © İsa Kantarcı, 2024
İzEdebiyat'da yayınlanan bütün yazılar, telif hakları yasalarınca korunmaktadır. Tümü yazarlarının ya da telif hakkı sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadır. Yazarların ya da telif hakkı sahiplerinin izni olmaksızın sitede yer alan metinlerin -kısa alıntı ve tanıtımlar dışında- herhangi bir biçimde basılması/yayınlanması kesinlikle yasaktır. Ayrıntılı bilgi icin Yasallık bölümüne bkz. |