her şeyin bir ruhu vardır

ıssız kaldırım taşlarındaki yağmur

sessizliği yüzünün



çoktan çekip giden babanın bıraktığı ayak seslerinin ruhu vardır

kimsenin uğramadığı köylerdeki lambaların anlatacağı çok şey

kucaklanası tepeye çıktığımda gecenin yarısı ayaz soğuğunda

karşıda vadide yolda yoksul ve kararlı sokak lambaları yanar durur

her yaranın bir sonu

her acının güzel bir gülümsemesi vardır

onunla arana mesafe koyabildiğin anda



bıraktım kendimi hayatın akışına

yenilmez pembe

açık mavi saçlı bir kız çocuğunun parlak dişleri

kahkahası bağrımda.



karanlık ışıldayabilir

keskin dişleriyle yoğun ve acımasızca



her sorunu çözebilirim

bağrımı siyah bir çocuğa emanet bıraktığımda



gündüzler zor olabilir ama geceleri

her engeli aşarım

sonsuz lacivert nehirlerin teselli ikramiyesi

uzak köy yolları

karlı vadiler





içimi toparlar geceleri…



03:17



3 Ocak 2021 Pazar



İsa Kantarcı