BEN KİMİM
Ben kimim?

İnsana tanıdık gelen bir soru değil mi? Günlük hayatımızda ,gittiğimiz davetlerde yahut dolaşmakta olduğumuz bir sokakta ben ve diğer gözleri görmeyen kader arkadaşlarım ansızın yanımızda beliren bir insan tarafından hep bu soruya maruz kalıyoruz.

Ben kimim?

Birisi omzuma dokunuyor ve ardından konuşmaya başlıyor. Ben kimim, beni tanıyabildin mi ? Cevabım tanıyamadım oluyor genellikle. Karşımdaki insan bu cevaptan memnun kalmıyor olacak ki başlıyor yakınmaya. Demek unutulduk. Eskiden tanırdın, görüyorum ki unutmuşsun beni. Unuttum evet.! Unuttum ... Neleri unutmuyoruz ki...
Çocukken özgürdüm. Omzumda taşıdığım bir sorumluluk, kafamı yoran bir düşünce yoktu. O zamanlarda senin de iddia ettiğin gibi konuşur konuşmaz seni sesinden hemen tanıyabiliyordum. Bu, hayatımın belki de en doğal sıradan olayı oluyordu. Yıllar geçtikçe omzuma yüklenen yükler de aynı oranda ağırlaştı, zihnim yorgun düştü ve bu yüklerin altında ezildikçe ezildim. Yanımıza yaklaşıp onları tanıyamadığımız için bizlere darılanlar bu durumun farkına varmıyorlar. Bu önyargılı tutumun bizlere zarar verebileceğini hesaba katma zahmetinde bile bulunmuyorlar. Hayatımızı işgal etmekte olan bu ve bunun gibi birçok anlamsız durumla sürekli karşılaşıyoruz. Bizleri üzen bu anlamsız söylemleri dünyamızdan söküp çıkarmanın yollarını aramak zorunda kalıyoruz sonrasında. Bahsetmekte olduğum bu girdabın içerisinde kaybolup gitmemek için tüm gayretiyle karanlıktan ışığa doğru hız kesmeden uçan bir kelebek gibi devam ediyoruz hayatımıza. Kafamızın bu mantıksız konuşmalarla karıştırılmasına, vaktimizin boş düşüncelerle harcanmasına izin vermemeliyiz. Aksi taktirde aydınlığa giden bu uzun yolda yürümemizin hiçbir imkanı bulunmayacak, içimizi dolduran huzursuzluklar bir ömür yakamızdan düşmeyecektir. Evet sevgili okurlarım unutuldukları için bizlere gelip sürekli yakınanlar bu yazıyı okusunlar ve bizlerin de ne büyük zorluklarla baş etmekle uğraştığımıza ve kalplerimizin kırıldığına şahit olsunlar.

Lütfen yanıma geldiğinizde selam verin veya merhaba deyin.sizleri görmediğim için sesinizden bilebileceğimi düşünerek maskaralık yapmayın. Ben de sizin gibi bir insanım ve insanın olduğu yere selam vererek girilir. Benim sizi tanıma zorunluluğum yok. Beni saçma imtihanlara tabi tutmayın. Allah’ın selamıyla gelin eyvallah! Fakat gelip tuhaf sesler çıkaracaksanız lütfen beni benimle bırakın. Arkadaşımın kendi sosyal medya hesabından yapmış olduğu bu güzel ve anlamlı cümleler sanırım yazımı destekler nitelikte. Özetle değerli okurlarım ,gözleri görmeyen bir insana ben kimim diye sormak gayet kolaydır asıl zor olan kişinin kendi vicdanına BEN KİMİM? diye sorabilmesidir.