Elini uzat tut kaldır düştüğü yerden,
Sönmeyen bir ışık yak kurtar yıldızsız gecelerden,
Çekip çıkar içine düştüğü boş manasız hayallerden,
Hissettir omzunda gerçek bir dost elinin olduğunu.

İzin verme mahrum kalmasına güç aldığı gülüşlerden,
Sebep ol kurtulmasına yüreğine ağır gelen yüklerden,
Duyur sesini temizlesin dünyasını menfaatçi hainlerden,
Yanında dur her zaman bilsin güç verenin dostluk olduğunu.

Merhem ol kanayan yarasına koru dostluğa kıymet vermeyenlerden,
Kendisini yaşama bağladığını düşündüğü hayallerini yıkan depremlerden,
Bir çiçek misali ektiği ümitlerini hazana çevirenlerden,
Tut elini bırakma unutmasın dostluğun en büyük hazine olduğunu.

Söyle medet ummasın düşünmeden terk edip gidenlerden,
Göz yaşı döktüğünde mutlu olup yazını kışa çevirenlerden,
Gururunu ayak altına alıp incitenlerden,
Sahip çık bırakma yalnızlığın kucağına çıkarmasın aklından dostunun yanında olduğunu.

Hesap sor hayatını zehir edip yüzündeki tebessümü bitirenlerden,
Dünyasını aydınlatan ışığı çok görüp söndürenlerden,
Nefret rüzgarında savrulup kaybolmasını bekleyenlerden,
Yanında ol bir ömür doldur hayatının dolmaz sandığı boşluğunu.