Bu ülkede insana yatırım yapılmalı. İnsanı ihmal edersen insanlığından olursun. Bu ülkede kelimeler ölür, gazeteler yazar, yazarlar konuşur. Bu ülkede gülüşler ölür; alay edenler, kahkaha atanlar TV'de şov yapar. Susun. Bari hıçkırıklarımızı bize bırakın. Anamızı ağlattığınız yetmez mi? Millet olarak öldük; hangi canlıyı temsil ediyorsunuz bu ülkede. Sevgiyi, şefkati, mertliği, iyi niyeti bu milletin elinden alsanız avuçları parayla doldursanız gidenleri geri alabilir misiniz? Bizleri sevgisizliğe mahkum ederek yüreğimizi aldınız. şimdi sıra ciğerimizi yakmakta mı? bedenlerimize çok dokunmuyor musunuz bu şekilde. Kızları erkeklerle erkekleri kızlarla yakmayın. ocaklara ateş düşürmeyin. İnsanları birbirine düşman ederseniz dostça sohbeti çok ararsınız. Birbirimize göz kulak olalım ki bu ülkenin yüzü gülsün. Oysa bu ülkede herkes adeta bir tokat. Gözlerim morluk içinde kalıyor nereye baksam. Kime derdimi açsam, kalbimi açsam kapanmayan bir yara haline geliyor. kadınlar tırnak, erkekler yumruk halinde kalbime saldırıyor. Bu ülkede yaşamak, zalimin zulmüyle, hırsızın çaldığıyla, edenin ettiğiyle, yalancının mumuyla nefes almaktan geçiyor. Artık sevgi, saygı bile çiçek katliamlarıyla gösteriliyor. Katiliz hepimiz... Beni de asın.