"Moda denilen şey o kadar çirkindir ki onu her altı ayda bir değiştirirler." -Oscar Wilde |
|
||||||||||
|
Önce aynanın karşısına geçtim. Sanki kendimi ilk defa görüyormuş gibi uzunca baktım. Kimdim ben. Bu yenilgileri alan, bu zaferleri yaşayan bu yüz müydü. Aşık olan seven ve reddedilen , aldatılan bu yüz müydü. Sayısız öfke ,tarif edilemez kederlere mahkum olduğunu hisseden bu adam mıydı. Hafifçe elimi yüzüme götürerek “Aslında iyi birisine benziyorum” diye iç geçirdim. Yavaşça yatak odasına doğru yürüdüm. Çırılçıplak yatan cansız bedenine bakarak saçlarını okşadım. Ağlayacak gibi olsam da yanında yatan cansız erkek bedenine bakıp elimi saçlarından hızla çektim. Yatak odasındaki aynaya bakarak “Keşke onları görür görmez odadan çıksaydım” diye hayıflandım. Sonuçta yaptığı ne kadar çirkin olursa olsun kimse ölmeyi hak etmez. Anlaşmazlıklarımız olsa da başka bir erkeğin koynuna girmesine bir türlü anlam veremedim. Aynaya yeniden baktım. Yüzümün içinde bulunduğum talihsiz olaya nazaran oldukça tepkisiz kaldığını hissettim. Yatağın üstünde cansız yatan iki çıplak cesede de bakarak “Belki de beni aldatmakta haklıdır. Yirmi senelik eşime yaptığıma bak” diyerek iç geçirdim. Aklıma Nalan ile yaşadığım onca güzel anı gelince aynaya bakarak ağlamaya başladım. Aynadan Nalan ın yanında cansız yatan adamın cansız bedenini gördüm. Umudumu, geleceğimi ,namusumu,hayatımı çalan şerefsize bakmaya başladım.İçimde volkan gibi patlayan öfkeye hakim olamayarak halının üstündeki kanlı bıçağı kaptığım gibi cansız halde karımın yanında yatan adamın sırtına sapladım. Aynaya yeniden döndüm. “Bunu neden yaptım ki” diyerek aynadan bir cevap bekledim. Kimbilir belki polis namus cinayeti diye düşünüp bana az ceza verir. Az önce yaptığım şeyin iğrençliği ne rağmen hala kurtulmak istediğimi hissedince kendime kızdım. Aynaya yeniden dönüp “Asıl iğrençliği onlar yaptı.” Diyerek kendi yansımama bağırdım. Ne olursa olsun dik durmalıydım. Cebimden telefonumu çıkarıp polisi aradım. Aynaya bakarak savunmam üzerinde prova yaptım. Her ne olursa olsun durumu kabul edip kendi yoluma gitmediğim için kendimden nefret edeceğimi bile bile aynaya son kez baktım MEHMET BURAK YÜKSEL
İzEdebiyat yazarı olarak seçeceğiniz yazıları kendi kişisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluşturmak için burayı tıklayın.
|
|
| Şiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleştiri | İnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babıali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratıcı Yazarlık | Katılım | İletişim | Yasallık | Saklılık & Gizlilik | Yayın İlkeleri | İzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Girişi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
İzEdebiyat bir İzlenim Yapım sitesidir. © İzlenim
Yapım, 2024 | © mehmet burak yüksel, 2024
İzEdebiyat'da yayınlanan bütün yazılar, telif hakları yasalarınca korunmaktadır. Tümü yazarlarının ya da telif hakkı sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadır. Yazarların ya da telif hakkı sahiplerinin izni olmaksızın sitede yer alan metinlerin -kısa alıntı ve tanıtımlar dışında- herhangi bir biçimde basılması/yayınlanması kesinlikle yasaktır. Ayrıntılı bilgi icin Yasallık bölümüne bkz. |