..E-posta: Şifre:
İzEdebiyat'a Üye Ol
Sıkça Sorulanlar
Şifrenizi mi unuttunuz?..
Benim yaradılışımda fevkalade olan birşey varsa, Türk olarak dünyaya gelmemdir. - Atatürk
şiir
öykü
roman
deneme
eleştiri
inceleme
bilimsel
yazarlar
Anasayfa
Son Eklenenler
Forumlar
Üyelik
Yazar Katılımı
Yazar Kütüphaneleri



Şu Anda Ne Yazıyorsunuz?
İnternet ve Yazarlık
Yazarlık Kaynakları
Yazma Süreci
İlk Roman
Kitap Yayınlatmak
Yeni Bir Dünya Düşlemek
Niçin Yazıyorum?
Yazarlar Hakkında Her Şey
Ben Bir Yazarım!
Şu An Ne Okuyorsunuz?
Tüm başlıklar  


 


 

 




Arama Motoru

İzEdebiyat > Öykü > Beklenmedik > Leyla ÜNAL




29 Ocak 2014
Bir Otobüs Dolusu Aşk (2)  
Leyla ÜNAL
Otobüs yolculuğuna devam ederken pırıl pırıl bir gecede dolunay otobüsün içini aydınlatmaktaydı. Otobüs ara ara dağları, tarlaları, ara ara kasabaları, şehirlerin ışıklarını yararak gidiyordu. Kaptan Ali muavini sürekli yanına çağırıyor çay ve kahve getirmesini istiyordu.


:AGHE:
24 Numarada oturan Murat iyice pencereye yapışmıştı. Yanında oturan Sevim 55 yaşlarındaydı. Aslında Sevim kızı Ayla’yla 21-22 numarada diğer kızı Hülya ise 23 numarada oturuyordu. Daha sonra Hülya’nın yanına Murat gelince Sevim sinirlendi “Önce bu ne iş” dedi muavine. “Nasıl olurda 12 saatlik yolculuk için bir bayanla bir beyi yan yana oturtursunuz. Üstelik biz biletimizi bayan yanı olarak almıştık.” Muavin bir aksilik olduğunu ve çözmeye çalışacağını söylemişti, ancak çözemedi. Kimse yerini değiştirmek istemedi. Bunun üzerine Sevim kızı Hülya ile yer değiştirdi. Murat 25 yaşlarında çok yakışıklı bir gençti. Hülya ile Ayla ise kikirdeyerek konuşuyorlar, annelerine serzenişte bulunuyorlardı. “Annem bıraksaydı da biz otursaydık, ne yakışıklı çocuk” deyip birbirlerine gülüyorlardı. Murat ise bunu duydukça daha bir utanıyor ve cama yapışıyordu.

7 ile 8 Numaralarda Leyla ile Kamuran yan yana oturmaktaydı. Leyla bir önceki yıl Bodrum’da ciddi bir trafik kazası geçirmiş ve yolculuktan korkuyordu. Teyzesi Kamuran ise ona bu yolculukta korkusunu yenmesi için refakat ediyordu. Sohbet ederek güle eğlene yolculuk yapıyorlardı. Leyla Bodrum’da evleri olmasına rağmen kazadan sonraki yıl Bodrum’a gitmeyi reddetmiş, tatilini Antalya’da geçirmişti. Ancak bu yolculuk öncesi annesi Bodrum’a gelmesi için ısrar etmiş, “Korkunun ecele faydası yok, üzerine üzerine gitmelisin” demişti. Üstelik Bodrum’da evleri vardı ve eninde sonunda Bodrum’a gidecekti. Leyla’nın geçirdiği kaza ise büyük bir kazaydı. Ankara’dan Bodrum’a yolculuk ettiği günün sabahı Bodrum minibüsünde babasıyla birlikte ciddi bir kaza geçirmişti. Bu kazada Bodrum’a sevgilileriyle gelen iki yabancı turist kızın kolları kopmuş ve yerine dikilememişti. Leyla bu olayı hatırladıkça ürküyor ancak Teyzesi onunla öyle güzel sohbet ediyordu ki sanki korkusunu yenmişti.

33, 34, 37 ve 38 Numaralarda üniversiteden sınıf arkadaşı 4 genç birlikte yolculuk etmekteydi. 33 Numarada Neşe, 34 numarada Pınar arkalarında ise 37 numarada Zafer ve 38 numarada Berk oturmaktaydı. Neşe Zafer’e deli gibi tutkundu. Zafer’de bunun farkında ve bu ilgiden çok memnundu. Berk ise Pınar’a bir türlü açılamamış ve bu yolculuğu fırsata dönüştürmek düşüncesindeydi. Zafer’in ailesinin Bodrum’da yazlığı vardı ve anne ve babası tatillerini geçirmek üzere yurt dışına çıkmışlardı. Zafer bunu bir fırsat olarak değerlendirmiş ve arkadaşlarıyla güzel bir tatil yapmak istiyordu. Arada sesli konuşmaları oluyordu. Hatta çevresindekiler gençlerin sesli konuşmalarından bir süre sonra rahatsız olmaya başladılar.

35 ve 36 Numarada Pelin ile 2 yaşındaki bebeği Asım ve arkalarında 39 ve 40 numaralarda eşi Deniz ile 8 yaşındaki kızları Derya oturmaktaydı. Asım gençlerin konuşmasından rahatsız olmuş ve otobüsün ışıklarının söndürülmesine rağmen uyuyamamıştı. Birden ağlamaya başladı. Bunun üzerine Pelin gençlerden sessiz olmalarını rica etti. Bir süre sonra hem gençler hem de bebek uykuya dalmıştı. Derya ise Asım’ı kıskanmış annesinin yanına geçmek istemişse de babası eline telefonunu tutuşturunca onunla oyuna dalmıştı. Deniz ise televizyonda komik bir film seyrediyordu. Pelin’de bebeği Asım ile derin uykudaydı.

Otobüs yolculuğuna devam ederken pırıl pırıl bir gecede dolunay otobüsün içini aydınlatmaktaydı. Otobüs ara ara dağları, tarlaları, ara ara kasabaları, şehirlerin ışıklarını yararak gidiyordu. Kaptan Ali muavini sürekli yanına çağırıyor çay ve kahve getirmesini istiyordu. Yedek şoför Şevket ise otobüsün altında uyukluyor ve sırasının gelmesini bekliyordu.

25 Numarada Ayfer ve yanında 30 yıllık eşi Hasan oturmaktaydı. Yanlarında 27 numarada ise oğulları Mete oturuyordu. Mete iş yerinden arkadaşı Ayşegül ile bir senedir konuşuyor ve evlenmeye karar vermişlerdi. Mete sonunda annesine açılmış ve Ayşegül ile ailesini tanıştırmıştı. Ayşegül’ü Mete’nin ailesi çok sevmiş ve Bodrum’a kız istemeye gidiyorlardı. Arada Ayfer oğluna takılıyor, “Kız alacaksan Muğla’dan ev yapacaksan Tuğladan” diyordu. Ayşegül ile Mete’nin aileleri tanıştırılacak hatta ardından söz kesilecekti. Bunun için alışverişler yapılmış, hatta Bodrum’a inilince bir koç alınıp, süslenip boynuna beşi bir yerde takılıp kızın evine gönderilecekti.

Devam edecek…

Leyla ÜNAL (29 Ocak 2014)



Söyleyeceklerim var!

Bu yazıda yazanlara katılıyor musunuz? Eklemek istediğiniz bir şey var mı? Katılmadığınız, beğenmediğiniz ya da düzeltilmesi gerekiyor diye düşündüğünüz bilgiler mi içeriyor?

Yazıları yorumlayabilmek için üye olmalısınız. Neden mi? İnanıyoruz ki, yüreklerini ve düşüncelerini çekinmeden okurlarına açan yazarlarımız, yazıları hakkında fikir yürütenlerle istediklerinde diyaloğa geçebilmeliler.

Daha önceden kayıt olduysanız, burayı tıklayın.


 


İzEdebiyat yazarı olarak seçeceğiniz yazıları kendi kişisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluşturmak için burayı tıklayın.

Yazarın beklenmedik kümesinde bulunan diğer yazıları...
Keşke Söylemeseydim Kızıma! (2)
Bir Otobüs Dolusu Aşk (3)
Keşke Söylemeseydim Kızıma! (1)
Keşke Söylemeseydim Kızıma! (6)
Bir Otobüs Dolusu Aşk (1)
Keşke Söylemeseydim Kızıma! (3)
Keşke Söylemeseydim Kızıma! (4)
Keşke Söylemeseydim Kızıma! (5)

Yazarın öykü ana kümesinde bulunan diğer yazıları...
Destan İsteyenlere İşte Destan (21 Mart Nevruz)
Karette Karette
Veda...

Yazarın diğer ana kümelerde yazmış olduğu yazılar...
Seni Bekledim Günlerce [Şiir]
Ben, Uyuyamıyorum... [Şiir]
Özür Dilerim [Şiir]
Ah Kedi [Şiir]
Yaşlanmaktan Korkuyorum [Şiir]
Korona Günlüğüm [Şiir]
Ah Kelepçem, Ah Sevdam [Şiir]
Ben Seni Çok Sevdim [Şiir]
Look Inside Yourself [Şiir]
Birliktelik [Şiir]


Leyla ÜNAL kimdir?

Ben, Leyla. . .

Etkilendiği Yazarlar:
Nazım Hikmet Ran, Aziz Nesin, Cemal Süreya, Özdemir Asaf, Orhan Veli Kanık, Bedri Rahmi Eyüboğlu


yazardan son gelenler

yazarın kütüphaneleri



 

 

 




| Şiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleştiri | İnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babıali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratıcı Yazarlık

| Katılım | İletişim | Yasallık | Saklılık & Gizlilik | Yayın İlkeleri | İzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Girişi |

Custom & Premade Book Covers
Book Cover Zone
Premade Book Covers

İzEdebiyat bir İzlenim Yapım sitesidir. © İzlenim Yapım, 2024 | © Leyla ÜNAL, 2024
İzEdebiyat'da yayınlanan bütün yazılar, telif hakları yasalarınca korunmaktadır. Tümü yazarlarının ya da telif hakkı sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadır. Yazarların ya da telif hakkı sahiplerinin izni olmaksızın sitede yer alan metinlerin -kısa alıntı ve tanıtımlar dışında- herhangi bir biçimde basılması/yayınlanması kesinlikle yasaktır.
Ayrıntılı bilgi icin Yasallık bölümüne bkz.