Hangi ülkede yaşadığınızı bilmek ve hayatınızı buna göre düzenlemek zorundasınız. Burası Türkiye... Ona göre sevin ona göre hareket edin... Burası marjinal bir ülke... Başka ülkelerde domuz eti yenilir, bize marjinal gelir. Oysa asıl marjinallik bizdedir. Önce Hüseyin'i kesenler ve öldürenler gibi ölüm kusarız ardından abdestimiz bozuldu mu diye sorarız. Bu ülke Kerbela'nın üzerine kurulmuş Paris'tir, Eyfel kulemiz dar ağaçlarıdır. Ey allahım pamuk gibisin. beyazsın, yumuşaksın ne güzelsin. Yarattığın hayat ise o pamuğun dikenleri gibi. Acıtırken bizi hayat, her yanımıza batarken hayat, sar yaralarımızı ne olur. Herkes elindeki fırsat kadar kötülük ve eziyet peşinde. Kimi arabasıyla su sıçratma peşinde, kimi elindeki silahla öldürme peşinde, kimi elindeki kalemle fitne ve fesat peşinde. Söyle Allah'ım kim senin peşinde? Kimsenin eline fırsat verme, kimsenin eline düşürme bizi ya Rab! Zayıflığım ve bitkinliğim çöp denizi büyüklüğünde. Kirim ve pasım sana muhtaç, beri kıl beni tenekeli ellerden? Sahilim ayak altında, sularım çöp yığınlarıyla dolu... Artık denizlerim nefessiz, dalgalarım sessiz... Suskunluğum dalga boyunu aşmakta, acılarım beni boğmakta... Herkes kendine ağlamakta. Kimi kürtajın peşinde, kimi kızlarla aynı yurtta kalmanın peşinde, kimi Mursi kimi Sisi, kimi Esed kimi özgür Suriye ordulu... Kimi üzgün kimi neşeli... Kimse adaletin peşinde değil? Aşkta bile tecavüz var; erkek kızın penceresinden içeri girme peşinde, kız ise kendine yapılan bu saldırıya razı. Bunu bir Rapunzel masalı sanmakta... Artık acılar diken diken üstüne... Herkes birbirine karşı şike peşinde... Ah adalet nerede?