İsterseniz önce amblemden başlayalım…

Yer küreyi saran dört ana renkli bir sancak. Sancağın renkleri; beyaz, kırmızı siyah ve sarı…

Bu dört ana renk; dünyada yaşayan insanların renk ırklarını temsil ediyormuş…

Dört renkli sancağın çıkış noktası, Kur’an-i tabirle; Ümmül Kur’a’ denilen Şehirlerin Anası Mekke…

Yani, medeniyetin doğuşu Peygamber Aleyhisselamla Mekke’den yeryüzüne dağılmıştır…

Elimdeki davetiyedeki bu amblem üzerinde böyle düşünürken sunucunun anonsu ettiği; “….tarihi konuşmasını yapmak üzere kürsüye davet ediyorum” cümlesiyle ile toparlanıyorum…

Mikrofonlarla barışık gür ve tok ses; iftar yemeğine katılan misafirlerini teker teker selamladıktan sonra; “Niçin Medeniyet” diyerek başlıyor ‘tarihi’ konuşmasına…

“Hakikaten bu (bütün peygamberler ve onlara iman edenler) bir tek ümmet olarak sizin ümmetinizdir. Ben de sizin Rabbinizim. Öyle ise bana kulluk edin. (Enbiye: 92)”

“Şüphesiz bu Müslümanlık, bir tek din olarak sizin dininizdir ve Ben de Rabbinizim; öyleyse Benden sakının. (Müminun: 52”

Hatip; önce Arapça sonra mealini verdiği bu iki ayetin kısa tefsirini yaparken ben hala elimdeki davetiyenin ambleminde gezdiriyorum gözlerimi. Amblem sanki bu iki ayetin tefsirini resmetmiş…

Hatip mücadeleye 1968’de başlattığını ifade ediyor, ben gayri ihtiyari irkiliyorum…

İrkiliyorum çünkü “altmış sekiz”, kimlikteki doğum tarihim. Gayr-i ihtiyari; ‘bir ömür’ diyorum, ‘ömrümle eş başlatılan bir mücadele’ diyorum…

Hatip; “…bir fikri, bir düşüncesi olan insanlar, ya sözlü anlatımla ya da yazılı anlatımla başlar ki; yazılım anlatım daha kalıcı ve nesilden nesile aktarılabilir” diyor…

“Biz; 1983’te sözlü anlatımla, Malatya’da yedi (7) kişiyle başlattık Medine Mescidindeki Cuma hutbelerimize ve 16 sene hizmet verdik…”

“20 Nisan 1999’da da Medeniyet Gazetesi’ni yayın hayatına geçirerek yazılım anlatıma başladık.”

“Gazetemizi henüz birinci sayısını yayınlamıştı ki, Yazı İleri Müdürümüz, Genel Yayın Yönetmenimiz ve Gazetemizin İmtiyaz Sahibi tutuklanarak –tıpkı Yahya Harun gibi- cezaevine konuldu.”

“Türkiye’de, 1980 ihtilaliyle 210 bin dava açıldı. 1683 bin insan fişlendi. 650 bin insan gözlem altına alındı. 23 bin dernek kapatıldı. 50 insan idam edildi. 420 bin insan işkenceden can verdi. Malatya’mızda, bir gece operasyonu ile evinden alınan bir öğretmen, işkenceyle öldürülerek teslim edildi... 50 polis, 50 subay görevinden edildi. Ülke ekonomisi adeta çökertilerek felç edildi…”

Hatip hala rakamlarla 1980’dan bu yana, darbecilerin ülkemize verdiği maddi ve manevi zayiatı anlatıyordu...

Hatip anlata dursun ben, iftara ramak kala susuzluğun verdiği harareti unutmuş anlatılan olayların dehşet ve ürpertici havasına kapılıp gitmiştim.

Zira anlatılan bu yakın tarihin sayfalarında kendi serencamımın fragmanlarını görmüştüm.

Doğumumla başlayan Hatip Ramazan Keskin Hoca’nın mücadelenin 99’larında ben de dâhil olmuştum.

20 Nisan 1999’da da yayın hayatına geçirilen Medeniyet Gazetesi’nin Yazı İşleri Müdürlüğünde ben vardım…

‘28 Şubat Post Modern Darbesi’; yerel bir gazetede idareci olamaya karşın bizleri idamla yargılamaya kadar götürdü. Dört ay hapis ve yıllarca süren bu dava beraatla sonuçlandı ancak ruhumun üzerinde bıraktığı derin izlerini hala taşımaktayım…

Yukarıda bahsi edilen ve geçmişimizi bizlere bir kez daha yaşatan bu iftar programı Medeniyet Eğitim Kültür ve Yardımlaşma Deneği’nde gerçekleşti.

Malatya’nın tanınmış ilim damalarından Ramazan Keskin Hoca bu kez; “MEDENİYET” adında bir dernekle mücadeleye kaldı yerden devam etmektedir. Derneğin bir etkinliği olan bu iftar programında, derneğin ilkeleri ve çalışmaları anlatıldı…

Üyesi olmadığım çiçeği burnunda Medeniyet Eğitim Kültür ve Yardımlaşma Deneği’ne başarılar diliyorum.