Dağın zirvesinden,
3070 metreden
bir yaprak
düşüyor ,
üstünde yeşil hareler olan
mavi bir yaprak.

'sihirli bir halıyım,
düşmüyor uçuyorum.'diyor
ama
haşin bir ses:
'masal diyarı değil burası!' diye kükrüyor.

Boreos hışımla gönderiyor rüzgarını,
sarsıyor yaprağı.

naif bir ses:
'doğru,
masal diyarı değil burası.
ama gözlerini kapatırsan,
düşler aleminde uçarsın.'diyor

hafif bir meltemle,
yaprağı
kendinden geçiriyor,
tanrıça Alkyon.


mavi bulutlar pembeleşiyor,
iki pegasus
kanat oluyor yaprağa.

Morpheus'un bilge ve sevecen sesi işitiliyor:
' masallar rüyalarda gerçek olur,
rüyalar hayatın kalbi
mantık beynidir.
Kalpsiz bir bedeni
yaşatamaz beyin.
Ancak
korkmadan atan bir kalp
yaşanabilir kılar hayatı.

Ne zaman çaresiz olduğunu hissedersen,
kapat gözlerini.
serbest bırak ruhunu,
ki
pegasuslarım uçursun seni
hayalindeki semalara.' diyor

ve beyaz, güzel bir el
havada yakalıyor yaprağı,
sevinçle müjdeliyor:
bu eşsiz defne yaprağı,
tacımı sihirli kılacak
ve dokunduğu
her başı
ölümsüzleştirecek...