her şiir umuda bir adım yaklaşmak ister
kelebek kanatlarına konar tüm dizeler
bakmayın efkarlandığıma öyle
yürek yangınlarımda ne sevdalar var
nelere yanar bu yürek
bir devr-i daim
her daim birbirini kovalar
olmazsa olmazlarımız vazgeçtiklerimiz
vazgeçemediklerimizse
bazen bir aslan pençesinde av
bazen bir papatyanın poleninde bal

bir küheylan yelesinde uçuşur mutluğum
dört nala alırken yol
bir taşa takılır ayağım
bir diken batar parmağıma
yüreğim kanar

sıcacık umutlar toplarım ellerime
bembeyaz papatyalar
rengarenk kır çiçekleri
bakarım bir çocuğun gözlerine
kırılır içimdeki vazolar
bilirim daha sabaha çok var
yeniden boy verir her çiçek
yeniden yeşerir sararan yapraklar