“Bir Dönsen,
En güzel yerinde biten o rüya
Yeniden yaşanır istesen
Yıldızları sermez miyim ayaklarına
Geldiğin yollara toz olmazmıyım
…..
Şarjörüne hasret sürdün sazımın
Şimdi hüzün işgalinde yüreğim
Ve ben hala
O sokakta biraktığın yerdeyim.

          Fatih KISAPARMAK


Ey Canına Ruhumu Adadığım Sevgilim,

     Adadım kendimi sevdalara, erkekçe. Hayatımı sundum sana –canıma- kalbimi söke söke delice, benim olmayacağını bile bile senin oldum. Mektuplar yazdım anlamayacağını bile bile hayalce, şiirler yazdım ölümüne savaşa gidiyormuşçasına, şairce. Adadım sevdana kendimi erkekçe.

     Neler çektiğimi bilmezsin, hastalandım, yorgun-bitkin düştüm, geceler boyu öksürdüm ciğerlerimi sökerek, ağladım yıllarca, sabahlara değin gezindim sokaklarda, her yerde seni aradım, her hayat belirtisine seni sordum. Her ışıkta seni aradım. Dönmeyeceğini bile bile…

     Her yerde sen vardın sevgili, her sıkıntıda, her sevinçte, her coşkuda, her şiirde, her türküde sen gizliydin. Yıllar saklayamadı seni benden. Sıkıntılar, ızdıraplar, hainlikler, ihanetler çalamaz, alamaz seni benden.

     Şiirlerde hala sen varsın. Türküler sana okunur. Seninle çıldırır şarkılar. Sen ilk günkü gibi bendesin. Seviyorum seni her şeyden fazla her şeyden daha coşkun.

     Ve her zamanda seveceğim seni, ey vazgeçilmez sevdam. Evet her zaman seveceğim, çünki söz verdim kalbime. Bu kalbe başkası girmeyecek diye. Kalbimin ilk seni hissettiği andaki tozuyla, canlılığıyla, tazeliğiyle kıyametin ölümüne kadar seveceğim seni. İhanetini bile bile…

     Ve söz verdim, sözler verdim şiirlerime. Hakim beye bilem, katil olma sebebimi sen olarak anlattım. Bu canıma son verip bu canı öldürüp, hakimin karşısına çıktığımda, seni anlattım sevgili,

     Onsuz bu can zaten yok hakim bey dedim.
     O olmayınca ne anlamı vardı yaşamın dedim.
     O benim cansuyum dedim.
     O olmayınca “ben” olmam. Ben olmayınca onun “o” olmadığı gibi hakim bey.
     Biz biriz hakim bey, bir tek canız biz.
     Bir gün ayrılma noktasındaydık ve işte o zaman bu can çıktı bedenden ve bana katil damgası vuruldu.

     Ne yapabilirdim? Sen söyle hakim bey.

     Karar: Gereği düşünüldü; Sonsuza dek esaret.

     Bilesin sevdiğim sonsuza dek dilim dilim dilseler de beni, kalbimde hep sen, dilimde hep adın olacak. Anla artık seviyorum seni, zalimleri ve şeytanı çıldırtacak kadar. Ve bütün kainat duysun.
     Seviyorum ben onu.