Ağlayamıyorum GÜLÜM!..


Ne Ki bana sitem ediyorsun göz pınarlarından düşen yaşlarla…
Kederin yüreğinden taşıyor
Akıyor ayak uçlarına…
En azından “yürek dilin” var cümlelerinde
Dizeler dökülüyor kırık kederler olarak dudaklarından
Hüzünlerin nota nota dolaşıyor havada
Boğuyorsun hayallerini öfkenin hıçkırıklarında…
Ağlayamıyorum Gülüm!

Unuttum gözyaşının tadını
Ne ılık ılık kader çizgisi çekiyor yanaklarımdan
Ne de içime akıyor artık
Hüzünlerimi gözlerimden saklayarak!..
Ne ki ben
Sana eşlik edemiyorum
Ne kederlerimizi dağıtmakta
Ne sevinçlerimizi paylaşmakta
Ne de umutlarımızı taşımakta!
Sözün değil
Kelimelerin tükendiği yerdeyim şimdi…
Göz yaşının kuruduğu
Dilin lal
Gönlün bizar olduğu haldeyim şimdi…
Anlatamıyorum Gülüm!

Tut kederlerimin elinden
Yasla başını hüzünlerimin dizine
Dinle gönlümden yürek terennümlerimi
Tek mevsimi yaşadım ben
Baharın ne olduğunu bilmeden
Hazandır benim iklimim
Hayali hiç tanımadım bile
Hüsranın kucağında büyüdüm…
Hüzün anam gibi emzirdi beni
Gurbet babam gibi kucakladı…
Aldırma Gülüm!
Çekeceğim bu gam katarını
Ağlayamadan
Anlatamadan
Ne mutlu ki senin gözyaşların var
Benimse cinnet dolu kafam
Gam yorgunu yüreğim!..
Ağlayamıyorum GÜLÜM…