Gülerken sızdı yüreğime gözyaşlarım…
Ama sakladım onları gülümsemelerin ardına…
Gözlerimde yalan ifadelerle baktım insanlara…
Mutluyken mutsuzluğu yaşadım…
Rol yapmayı yakıştıramadım kendime..
Konuşmaya karar verdim duygularımla…
Tartıştım onlarla beni saatlerce…
Sorunu bulmaya çalıştım,
Buldum da…
Artık güvenmeyecektim insanlara…
En azından kendim gibi görmeyecektim onları….
Tutmak istediğim elden uzak duracaktım…
Bakmak için içimin titrediği gözlere teslim olmayacaktım…
Kalbimle hayatımın yolunu ayıracaktım bir süre..
Denedim yeni yöntemimi..
Ama bu kez huzura kavuştuğuma sevinirken neşemi kaybettim…
Paylaşacak kimse kalmadı etrafımda yaşamımı…
Yaslanacağım omuzla yumruk atacağım omuzu ayırt edemez oldum…
Anladım ki ne yapsam olmuyor sevgiden kaçınca yürümüyor hayat…
Şimdi kalbim ciddi bir diyette..
Ağır sevgiler damarlarını tıkıyor kan dolaşmıyor …
Şimdi hafif sevgilerin mevsimi…
Şimdi kalbim dinleniyor….