KALEM…

Ey nazlı kalemim, kim ne derse desin; seni seviyorum…

Evet, doğru, bana iş, aş getirmedin.

Ama aç da bırakmadın…

Dilin keskin, sözlerin ağır olduğu için çok sayıda hasım sahibi ettin beni ama yine de beni terk etmedin…

Biliyorum, bu zamanda dost ve arkadaş yok denilecek kadar az, lakin dostsuz, arkadaşsız da bırakmadın…

Ey sevgili kalemim, seninle ilk tanıştığım zaman, birileri senin için; “karın doyurmaz” demişti…

Ama ben seni karın doyurmak için değil, gönül doyurmak için tercih etmiştim.

Varsın birileri senin kadr-ü kıymetini bilmesin, sen benim nazarımda her zaman için azizsin.

Azizsin, senden sihirli bir güç ve kudret saklı gördüm.

Ve beni senden ayırmak için uygulanan tüm mobbing eylemlere rağmen…

Ben seni kırmadım, kırmamaya çalıştım, gönlümü hep sana açtım.

Ey sevgili kalemim, sen ki, gözyaşlarını mürekkep yapıp, harf harf, hece hece anlattın…

Hem benim sana sarılmamın sebebi…

Ve sana olan muhabbetim; esrarlı ismi şerifinle murad edilen şeyleri anlatmak.

Sevgiyi, saygıyı, hikmeti ve bu yoldan gelen o tılsımlı şeyleri paylaşmak...

“Söz uçar, yazı kalır” deyimi mucibince…

Sen de bana şahitsin ki, ben hep seni mazlumdan yana, zalime ise; “Nûn” olarak kullandım…

“Nûn vel kalemi ve mâ yesturûn” (Kalem:1-2) “Nûn; kalem ve onunla yazılanlara andolsun ki…”
Nûn ki; Kılıçtır…

“Kalem Suresi”nin başında; kılıç ve kaleme yemin edilmektedir…

Ey kalem; Allah, böyle bir yeminle söze başlıyor; “kaleme ve onunla yazılanlara yemin olsun ki…”

Ey kalem, bilmeni isterim ki; kalemle yazılan şey Kur’-an’dır.

Müfessirler der ki;

Rabbimiz, Kur’an’a ve onu yazan kalemlere, onun vahiy kâtiplerine yemin ediyor…

Veya Levh-i Mahfuza, onu yazan kaleme ve onun yazıcıları olan kutlu meleklerine yemin ediyor.

Yahut da şu bizim elimizdeki kalemlere ve onlarla yazdıklarımıza yemin ediyor…

Kaleme ve yazdıklarına, kaleme ve yazıcılarına yemin edildiğine göre, kaleme ve yazdıklarımıza dikkat etmek zorundayız aziz dost kalemim…

Ve sevgili kalem, öyle ise beni ikaz et, yanlış yerlerde seni kullanmama izin verme.

Allah, seni nerede kullanmamı istiyorsa, orada kullanmama izin ver…

“Kaleme yemin olsun ki onu nerede kullandığınızdan hesaba çekileceksiniz”

Biliyorum, yazmam gerekirken yazmadıklarımdan, yazmamam gerekirken yazdıklarımdan hesaba çekileceğim.

Sen şahit ol bana kalem…

Allah’ım; son nefesime kadar gerçekleri yazmayı muktedir ve nasip eyle…