|
Lanetim!
(onur güner) 14 Aralık 2004 |
Yeraltı |
| |
 Peki bu dünya için niye mi bir şey yapmıyorum? Ah! Kör baylar siz gerçektende körmüşsünüz. Bu dünya için bir şey yapmak ha! Hah hah ha. İşte şuan gerçekten keyiflendim. Bu dünya için nasıl bir şey yapabilirim? Bu bayırdan aşağı kayan kamyonu bir çocuğun t |
|
|
Azat
(onur güner) 28 Kasım 2004 |
Aşk ve Romantizm |
| |
 O ise tam bir Rus kadınıydı. Evet kesinlikle bir Rus kadınıydı. Bir yerde okumuştum; bir Rus kadınına hiçbir zaman tam anlamıyla sahip olamazsın. Her an, her saniye onu kazanmak için mücadele edersin. Taa ki onu öldürünceye yada kendini. |
|
|
Yabancı
(onur güner) 1 Mayıs 2005 |
Deneysel |
| |
 Yürüyordu elinde sigara, soğuk, sisli gecede. Bir karartıya yaklaştığını farketti ve adımlarını hızlandırdı. Ne olacaksa bir an önce olmalıydı. Bu onun kaderiydi ve artık yürümemekten sıkılmıştı. Yaşarken de bu böyle olur; hiçbir zaman kontrol edemediğimi |
|
|
Otobüstekiler
(onur güner) 27 Mart 2006 |
Toplumcu |
| |
 Ama nedense bu aralar kimse benden yer istemiyor. Her otobüse bindiğimde içim içimi kemiriyor. Ön sıralarda bir koltuğa oturup; yaşlı bekliyorum. Gözlerimi dikiyorum kapıya, karayı görmeyi uman kaptan gibi ufukta belirecek beyaz saçlı kafalarla huzur buluyorum. Merdivenlerden zor çıkan bir yüz görünce heyecana kapılıyorum; bu kesin benden yer ister diye. Aksi gibi de bir türlü yer istemiyorlar. Sonunda dayanamayıp ben kalkıyorum ayağa. |
|
|
Hayal
(onur güner) 15 Eylül 2006 |
Aşk ve Romantizm |
| |
| Birden bire köprünün korkuluklarına doğru bir kız yaklaştı. Üzerinde siyah bir manto, başında hoş bir şapka vardı. Onu gördüğü andan itibaren titremeye başladı. Heyecandan yüreği sıkışıyordu. Nastenka’sı gelmişti sonunda. |
|
|
Güneşe...
(onur güner) 19 Aralık 2006 |
İronik |
| |
 İşte bende oldum olası bu tarz, karanlık sokaklarda dolaşmaktan keyif alırım. Sadece sizden farklı olarak her geceye hüzünle başlarım. Ve gecenin sonunda kendimi dertlerimden kurtulmuş, hafiflemiş olarak hissederim |
|
|
Ufak Bir Adım I
(onur güner) 19 Aralık 2006 |
Bireysel |
| |
 Yollar aktı yine. Yürüdü sessiz ve anlayışlı. Kitaplar mı bitmişti? Okumaktan mı sıkılmıştı yoksa? Yeterince yaşamıştı yalnız. İnsan bir kere gerçekten yaşamaya görsün. Hayallere dayanamaz. |
|
|
Mucize
(onur güner) 19 Aralık 2006 |
Aşk ve Romantizm |
| |
| Birlikte mutlu geçirebilecekleri sayılı durakları sessiz bekleyişle tüketmek ne acı. Kaç durak birlikte gidebilirlerdi ki bir arada. Elbet biri inecekti birazdan. Ve devam eden yeni birisini bulacaktı. Eskisini hemen unutarak. Sessiz, uzun bekleyiş. |
|
|
Yanak
(onur güner) 19 Aralık 2006 |
Deneysel |
| |
| Sevgililerimin hepsinin yanakları sade ve güzeldi. Ben yanakta duran beni de sevmem. Benim için yanakta beğendiğim şey: duru ve hiçbir çarpıcı özelliği olmamasıdır. Ondan hoşlanmamız için bir farkı olmasın ki; o zaman saf yanak sevgisine ulaşmış olalım. |
|
|
Son Sayfa
(onur güner) 22 Ocak 2007 |
Deneysel |
| |
| Hem neden sayfalar bu kadar fazlaydı? Binlerce sayfa olmalı burada diye düşündü. Kimse çizgilerle bunları bitiremez. Çizgiyle bitecek olsa bir sayfa koyarlardı ve o sayfa dolunca kalkıp giderdik. O zaman bu sayfalar dolunca ben de gidebilirim diye düşündü. |
|
|
Harem'de Bir Yolcu
(onur güner) 20 Şubat 2007 |
Anı |
| |
 Ah otogar insanları sizler başlı başına yazılacak bir konusunuz. Yabancılaşmanın, ürkek vedaların, sıcak karşılamaların kesiştiği yer. Her zaman hüzünlü gelmiştir bir yerden ayrılmak bana. |
|
|
Aksi Bir Gün
(onur güner) 16 Haziran 2007 |
Gülmece (Mizah) |
| |
 Kendi kendime neşeli, eski bir şarkı mırıldanmaya başladım. Kendimi daha doğrusu beynimi bir şeyle meşgul etmeliydim. Yoksa bitmeyecekti bu aksi gün. Evet bu günde var bir aksilik. Tüm bu güzelliklerin arasında göremediğim, duyumsayamadığım bir aksilik olmalı; beni rahatsız eden, bu iğrenç kelimeleri beynime sokan. Yoksa insan nedensiz, durduk yere küfretmek istemezki! |
|
|
Kapı I
(onur güner) 10 Ekim 2008 |
İronik |
| |
| Öteki tarafı görerek; –bu da duvarın üzerinde henüz karşılaşmadığım çatlakların, oyukların, deliklerin ortaya çıkmasıyla söz konusu olabilir– gördüklerimden birinin belki de birkaçının bu kapıdan geçmiş ya da geçebileceklerden bir tanesi veya daha fazlası olabileceği avuntusuna düşmedim. Çünkü eğer kapı açılmayacaksa ve ben içeriyi bir şekilde görebiliyorsam veya aynı şeyi diğer tarafta olan birinin beni görerek benim hakkımda söylemesi söz konusuyken, diyebilir miyim bunlardan bazıları bu kapıdan geçmiş ya da geçebilir? |
|
|
İşte yine buradayım, ya sen?
Önümde boş sayfalar , kafamda fırtınalar. Bakalım dindirebilecek miyim onları? Umarım beni bu yolculukta sonuna kadar yalnız bırakmasınız.
Belki yaşanmamışlar ama bunu kimse ispatlayamayacak. Sonuçta hayat bu her şey olası. Ve sen bana bazı yerlerinin gerçek olamayacağını söyleyeceksin. Bunu söylerken yüzyıllardır bu duygularla bu inançlarla yaşadığımızı tamamen unutacaksın. Biz sadece biraz farklı bir açıdan bakacağız olaylara, gerçek bir dünya üzerinden hayaller kuracağız.
Ve son bir şey daha kesinlikle sıkılmayacaksın.
|
|
